سوره بقره آیات ۲۸۵ تا ۲۸۶ – خلاصه دینداری: ایمان، نیکی و عذرخواهی از خداوند

۱۲/۰۶/۱۴۰۲

در این مقاله، به بررسی و ترجمه فارسی دو آیه پایانی سوره بقره آیات ۲۸۵ تا ۲۸۶ خواهیم پرداخت. این آیات با موضوع ایمان، نیکی و عذرخواهی از خداوند، دروس با ارزشی در مورد دینداری و تقوا را برای ما به تصویر می‌کشند. از طریق بررسی تفسیر این آیات، ما به فهم عمیق‌تری از مفاهیم قرآنی خواهیم رسید. همچنین، ما نحوه تطبیق این آیات قرآنی در زندگی روزمره را بررسی خواهیم کرد

آمَنَ الرَّسولُ بِما اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَبِّه‌_ى	پیامبر به آنچه از جانب خدا بر او نازل شده، ایمان آورد؛
وَ الْمُؤْمِنونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ	و همهی مؤمنین، ایمان آوردند: به خدا،
وَ مَلائِکَتِه‌_ى وَ کُتُبِه‌_ى وَ رُسُلِه‌_ى	فرشتگان، کتاب‌ها و پیامبران الهی؛
لا نُفَرِّقُ بَیْنَ اَحَدٍ مِنْ رُسُلِه‌_ى	باورشان این است که: «ما، بین هیچ یک از پیامبرانش فرق نمی‌گذاریم»
وَ قالوا سَمِعْنا وَ اَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا	و گفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم؛ خدایا، آمرزش تو را می‌خواهیم
وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ (۲۸۵)‏	و بازگشت همه، به ‌سوی توست»
لا یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا اِلّا وُسْعَها	خداوند ‌کسی را جز به اندازه‌ی توانایی او تکلیف نمی‌کند؛
لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ	هرکه نیکی یا بدی کرد، به خود کرده است؛
رَبَّنا لاتُؤاخِذْنا اِنْ نَسینا اَوْ اَخْطَأْنا	و گویند: «خدایا اگر فراموش کردیم، یا خطا نمودیم، برما ببخش؛
رَبَّنا وَ لاتَحْمِلْ عَلَیْنا اِصْرًا	خداوندا ، بر دوش ما بار سنگینی نگذار؛
کَما حَمَلْتَه_و عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا	آنچنان که بر دوش کسانی که پیش از ما بودند، نهادی؛
رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لاطاقَهَ لَنا بِه‌_ى	خدایا، چیزی را که توان آن را نداریم، بر عهده‌ی ما مگذار؛
وَ اعْفُ عَنّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا اَنْتَ مَوْلانا	و از ما درگذر و ما را بیامرز و به ما رحم کن. سَروَرِ ما تویی،
فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ(۲۸۶)‏	پس ما را در مقابل گروه کافران یاری کن».

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

به خدا، ‌‌‌فرشتگان، کتاب‌ها و پیامبران الهی ایمان آورید و بین هیچ یک از پیامبران الهی، فرق نگذارید
و چنین دعا کنید: «خدایا، سخنت را شنیدیم و اطاعت کردیم؛ خدایا، آمرزش تو را می‌خواهیم و بازگشت همه، به ‌سوی توست». بدانید خداوند ‌کسی را جز به اندازه‌ی توانایی‌اش تکلیف نمی‌کند؛
هرکه نیکی یا بدی کرد، به خود کرده است

استخاره با قرآن