| وَ اِذْ قالَ موسیٰ لِقَوْمِهى | و یاد آور هنگامی‌که موسیٰ به قومش گفت: |
| یا قَوْمِ اذْکُروا نِعْمَهَ اللّهِ عَلَیْکُمْ | «ای قوم من، نعمت الهی را بر خود یاد کنید |
| اِذْ جَعَلَ فیکُمْ اَنْبِیاءَ وَ جَعَلَکُمْ مُلوکًا | آنگاه که میان شما پیامبرانی قرارداد، و شما را به پادشاهی رسانید |
| وَ آتاکُمْ ما لَمْ یُؤْتِ اَحَدًا مِنَ الْعالَمینَ (۲۰) | و آنچه را که به هیچیک از جهانیان نداده، به شما عطا کرد |
| یا قَوْمِ ادْخُلُوا الْاَرْضَ الْمُقَدَّسَهَ | ای قوم من، به این سرزمین مقدّس وارد شوید |
| اَلَّتى کَتَبَ اللّهُ لَکُمْ | همان جایی که خدا برای شما معیّن نموده ، |
| وَ لاتَرْتَدّوا عَلیٰ اَدْبارِکُمْ فَتَنْقَلِبوا خاسِرینَ (۲۱) | و به رفتارِ نیاکانِ خود برنگردید که زیانکار می‌شوید» |
| قالوا یا موسیٰ اِنَّ فیها قَوْمًا جَبّارینَ | قوم گفتند: «ای موسیٰ در آنجا مردمی زورگو هستند |
| وَ اِنّا لَنْ نَدْخُلَها حَتّیٰ یَخْرُجوا مِنْها | و تا آنان، از آنجا بیرون نروند، ما هرگز وارد آن شهر نخواهیم شد |
| فَاِنْ یَخْرُجوا مِنْها فَاِنّا داخِلونَ (۲۲) | امّا اگر آنان بیرون بروند، ما حتماً وارد آن شهر می‌شویم» |
| قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذینَ یَخافونَ اَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمَا | دو مرد خداترس که به آنان نعمت داده شده بود، گفتند: |
| ادْخُلوا عَلَیْهِمُ الْبابَ | «از این دروازه بر مردم شهر وارد شوید، |
| فَاِذا دَخَلْتُموهُ فَاِنَّکُمْ غالِبونَ | که به محض ورود، شما حتماً پیروزید |
| وَ عَلَى اللّهِ فَتَوَکَّلوا اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (۲۳) | و اگر مؤمن هستید، فقط بر خدا توکّل کنید» |
| قالوا یا موسیٰ اِنّا لَنْ نَدْخُلَها اَبَدًا | آن قوم گفتند: «ای موسیٰ، ما هرگز وارد آن شهر نخواهیم شد |
| ماداموا فیها | تا زمانی که آنان در آنجا باشند، |
| فَاذْهَبْ اَنْتَ وَ رَبُّکَ فَقاتِلا اِنّا هٰهُنا قاعِدونَ (۲۴) | تو با خدایت بروید و با آنان بجنگید، ما اینجا نشسته‌ایم» |
| قالَ رَبِّ اِنّى لا اَمْلِکُ اِلّا نَفْسى وَ اَخى | موسیٰ گفت: «خدایا، من تسلّطی ندارم، جز بر خودم و برادرم؛ |
| فَافْرُقْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقینَ (۲۵) | پس میان ما و این مردم بدکار، جدایی بینداز» [i] |
| قالَ فَاِنَّها مُحَرَّمَهٌ عَلَیْهِمْ اَرْبَعینَ سَنَهً | خدا فرمود: «ورود به آنجا تا چهل سال برایشان حرام شد. |
| یَتیهونَ فِى الْاَرْضِ | و باید در زمین -صحرای سینا- سرگردان بمانند |
| فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفاسِقینَ (۲۶) | پس تو برای این مردم بدکار، افسوس نخور». |
