سوره مائده آیات ۳۲ تا ۳۴ – قتل انسانها ممنوع است؛ مگر با یکی از این دو شرط

۱۲/۰۶/۱۴۰۲

در این مقاله، به بررسی سوره مائده آیات ۳۲ تا ۳۴ از قرآن کریم پرداخته‌ایم. این بخش از سوره مائده، تاکید قوی بر حرمت قتل انسانها دارد و خدا تنها در دو حالت خاص مجاز می‌داند که این حرمت نقض شود، یکی به دلیل قصاص و دیگری یه دلیل اینکه آن شخص در زمین فساد ایجاد می کند. همچنین، در این سوره موضوع توبه و آمرزش خداوند نیز مطرح است. در ادامه مقاله، به تفسیر و توضیح این آیات و رابطه آنها با مفاهیم دیگر قرآنی خواهیم پرداخت.

مِنْ اَجْلِ ذٰلِکَ کَتَبْنا عَلیٰ بَنى اِسْرائیلَ	به این سبب برای بنی‌اسرائیل قانونی نوشتیم:
اَنَّه_و مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ	که هر کس، دیگری را بکشد جز به دلیل «قصاص»
اَوْ فَسادٍ فِى الْاَرْضِ	یا به دلیل فساد در زمین،
فَکَاَنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعًا	گویا همه‌ی مردم را کشته؛
وَ مَنْ اَحْیاها فَکَاَنَّما اَحْیَا النّاسَ جَمیعًا	و هر کس، کسی را زنده بدارد، گویا همه‌ی مردم را زنده نموده؛
وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُنا بِالْبَیِّناتِ	و قطعاً پیامبران ما، دلایل آشکاری برای آنان آوردند،
ثُمَّ اِنَّ کَثیرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذٰلِکَ	ولی بسیاری از ایشان [i] پس از آگاهی به آن،
فِى الْاَرْضِ لَمُسْرِفونَ (۳۲)‏	در زمین اسراف و تجاوز می‌کردند
اِنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبونَ اللّهَ وَ رَسولَه_و	سزای کسانی که با خدا و پیامبرش می‌جنگند
وَ یَسْعَوْنَ فِى الْاَرْضِ فَسادًا	و در زمین، برای ایجاد فساد، می‌کوشند؛
اَنْ یُقَتَّلوا اَوْ یُصَلَّبوا	فقط این است که: به سختی کشته شده یا بر دار کشیده شوند ؛
اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ	یا دست و پایشان مخالف جهت یکدیگر، بریده شود؛
اَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ	یا از وطن خود تبعید شوند؛
ذٰلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِى الدُّنْیا	این نتیجه دنیایی آنهاست که به ذلّت و خواری گرفتار شوند ؛
وَ لَهُمْ فِى الْـآخِرَهِ عَذابٌ عَظیمٌ (۳۳)‏	و در آخرت مجازاتی بزرگ دارند
اِلَّا الَّذینَ تابوا مِنْ قَبْلِ اَنْ تَقْدِروا عَلَیْهِمْ	مگر کسانی که قبل از دستگیر شدن توبه کرده باشند
فَاعْلَموا اَنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیمٌ (۳۴)‏	بدانید که خدا برای این افراد، آمرزنده و مهربان است.[ii]

[i] ترور شخصیت نیز می تواند موضوع این آیه باشد، یعنی اگر کسی آبروی دیگری را بریزد، گویا او را کشته است و زنده کردن هم میتواند زنده کردن معنوی باشد یعنی فرد را از گمراهی و جهالت نجات دهد.

[ii] مجازات قطع دست و پا که در آیه ذکر شده، شدیدترین مجارات دنیوی است و بعضی افراد اعتراض کرده‌اند که چرا قرآن با خشونت و سختی برخورد کرده است؟ پاسخ این است: چنین مجازاتی برای کسی است که چند جنایت را مرتکب شده است، در وطن خود، ایجاد فساد کرده، به جنگ با آرمانهای الهی رفته و با آنها مخالفت نموده، و به جنگ پیامبر و یارانش آمده باشد، حال برای چنین فرد فاسد و جنگ طلبی، چند مجازات تعیین شده ولی انتخاب آنکه کدام یک اجرا شود، در قرآن نیست و به میزان جرم بستگی دارد.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

بد است، توجه داشته باشد:

هر کس، دیگری را بکشد جز به دلیل «قصاص» یا به دلیل فساد در زمین، گویا همه‌ی مردم را کشته؛ و هر کس، کسی را زنده بدارد، گویا همه‌ی مردم را زنده نموده است؛ کشتن، فقط گرفتن جان دیگران نیست، گاهی با تهمت، آبروی کسی از میان میرود و شخصیت او ترور میشود.

استخاره با قرآن