| وَ اِلیٰ ثَمودَ اَخاهُمْ صالِحًا | و به سوی «قوم ثمود» برادرشان «صالح» را فرستادیم؛ |
| قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَیْرُهو | صالح گفت: «ای قوم من، خدا را بپرستید، خدایی جز او ندارید؛ |
| قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ | واقعاً دلیلی آشکار از جانب خدای شما برایتان آمده ، |
| هٰذِه‌ى ناقَهُ اللّهِ لَکُمْ آیَهً فَذَروها | این مادّه شتر، برایتان نشانه‌ای الهی است؛ رهایش کنید؛ |
| تَأْکُلْ فى اَرْضِ اللّهِ وَ لا تَمَسّوها بِسوءٍ | تا در زمین خدا از علفزارها بخورد و به او آسیبی نرسانید؛ |
| فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (۷۳) | وگرنه، گرفتار مجازاتی دردناک می‌شوید» (۷۳) |
| وَ اذْکُروا اِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ | در نظر آورید زمانی که پس از قومِ عاد، شما را جانشین کرد ؛ |
| وَ بَوَّ أَکُمْ فِى الْاَرْضِ تَتَّخِذونَ مِنْ سُهولِها قُصورًا | و به شما در زمین قدرت داد که از دشت‌های آن، کاخ‌هایی بسازید |
| وَ تَنْحِتونَ الْجِبالَ بُیوتًا | و کوه‌ها را برای خانه سازی بتراشید. |
| فَاذْکُروا آلاءَ اللّهِ | پس نعمت‌های خدا را در نظر آورید |
| وَ لاتَعْثَوْا فِى الْاَرْضِ مُفْسِدینَ (۷۴) | و در زمین تبهکاری نکنید (۷۴) |
| قالَ الْمَلَاُ الَّذینَ اسْتَکْبَروا مِنْ قَوْمِه‌ى لِلَّذینَ اسْتُضْعِفوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ | سران متکّبر «قوم صالح» ، به مؤمنانِ ضعیف آن قوم، گفتند: |
| اَتَعْلَمونَ اَنَّ صالِحًا مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّه‌ى | «آیا باور دارید که «صالح» پیامبری از سوی خداست؟» |
| قالوا اِنّا بِما اُرْسِلَ بِه‌ى مُؤْمِنونَ (۷۵) | مؤمنان گفتند: «به اهداف و پیام او ایمان داریم» (۷۵) |
| قالَ الَّذینَ اسْتَکْبَروا | کسانی که تکبّر می‌ورزیدند گفتند: |
| اِنّا بِالَّذى آمَنْتُمْ بِه‌ى کافِرونَ (۷۶) | «ولی ما به آنچه شما ایمان آورده‌اید، کافریم» (۷۶) |
| فَعَقَرُوا النّاقَهَ | لذا پاهای آن ماده شتر را قطع کردند و آن حیوان را کشتند |
| وَ عَتَوْا عَنْ اَمْرِ رَبِّهِمْ | و خدای خود را نافرمانی نمودند |
| وَ قالوا یا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا | و گفتند: «ای صالح مجازاتی را که به ما وعده دادی بیاور |
| اِنْ کُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلینَ (۷۷) | اگر از پیامبران هستی» (۷۷) |
| فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَهُ | در نتیجه زمین لرزه شدیدی گرفتارشان کرد |
| فَاَصْبَحوا فى دارِهِمْ جاثِمینَ (۷۸) | آنگاه در خانه های خود، به زانو در آمدند |
| فَتَوَلّیٰ عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ | سپس صالح به آنان پشت کرد و گفت: «ای قوم من، |
| لَقَدْ اَبْلَغْتُکُمْ رِسالَهَ رَبّى وَ نَصَحْتُ لَکُمْ | واقعاً پیام خدایم را به شما رساندم؛ و شما را نصیحت کردم؛ |
| وَ لٰکِنْ لاتُحِبّونَ النّاصِحینَ (۷۹) | ولی شما، خیرخواهان را دوست ندارید». |
