این مقاله شامل سوره توبه آیات ۳۶ تا ۳۷ از قرآن کریم می‌باشد که به موضوع حرمت تغییر ماههای حرام در دین اسلام می‌پردازد. در این آیات، خداوند متعال به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید که تعداد ماهها نزد خداوند دوازده ماه است و از این دوازده ماه، چهار ماه حرمت دارند. سپس به مسلمانان دستور می‌دهد در این چهار ماه حرام، به خود ستم نکنند و در عین حال با مشرکان بجنگند. در ادامه، تغییر ماههای حرام را کاری منافی دین و موجب گمراهی دانسته و بیان می‌کند که این کار تنها باعث پیشرفت در کفر می‌شود.
اِنَّ عِدَّهَ الشُّهورِ عِنْدَ اللّهِ
همانا تعداد ماهها، نزد خدا
اثْنا عَشَرَ شَهْرًا فى کِتابِ اللّهِ
و در کتاب الهی دوازده ماه است؛
یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ
روزی که آسمان‌ها و زمین را آفرید.
مِنْها اَرْبَعَهٌ حُرُمٌ
از این ماهها، چهار ماه، حرمت دارد؛
ذٰلِکَ الدّینُ الْقَیِّمُ
این است حُکمِ آن دین استوار؛
فَلا تَظْلِموا فیهِنَّ اَنْفُسَکُمْ
پس در آن ماه ها، با جنگیدن بر خودتان ستم نکنید؛
وَ قاتِلوا الْمُشْرِکینَ کافَّهً
و با مشرکان، دسته‌جمعی و متّحد بجنگید؛
کَما یُقاتِلونَکُمْ کافَّهً
همانطور که همه‌ی آنان با شما می‌جنگند؛
وَ اعْلَموا اَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ (۳۶)
و بدانید که خدا، همراه با اهل تقوا است
اِنَّمَا النَّسىءُ زِیادَهٌ فِى الْکُفْرِ
جابجایی ماههای حرام، فقط پیشروی در کفر است ؛
یُضَلُّ بِهِ الَّذینَ کَفَروا
که کافران به وسیله‌ی آن گمراه می‌شوند؛
یُحِلّونَهو عامًا وَ یُحَرِّمونَهو عامًا
در یک‌سال، ماهی را حلال، و سال بعد آن را حرام می‌شمارند !
لِیُواطِئوا عِدَّهَ ما حَرَّمَ اللّهُ
تا با شماره‌ی ماه‌هایی که خدا حرام کرده، برابر سازند ؛
زشتی اعمالشان برای آنان زینت یافته و جلوه پیدا نموده است؛
وَ اللّهُ لایَهْدِى الْقَوْمَ الْکافِرینَ (۳۷)
ولی خدا مردم کافر را هدایت نمی‌کند.
[i] اعراب جاهلی ماه ها را جابجا می کردند زیرا این سه ماه حرام پشت سر هم بود و نمی‌توانستند دزدی یا غارت کنند، از این رو ترتیب ماه های قمری را جابجا می کردند، به این کار «نسیء» گفته می شود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
زشتی اعمال بدکاران، برای آنان زینت یافته و جلوه پیدا نموده است؛ ولی خدا مردم کافر را هدایت نمی‌کند.
