در این مقاله، به بررسی سوره ابراهیم آیات ۱۸ تا ۲۱ از قرآن کریم می پردازیم. در ابتدای این آیات خداوند اعمال کافران را به خاکستر تشبیه می کند که در روزی طوفانی باد شدیدی برش می‌وزد و با خود می‌برد. این تشبیه به بی‌اثر بودن اعمال کافران در دنیا و خسران آن ها در آخرت اشاره دارد. در ادامه این آیات، قدرت مطلق خداوند در نابود کردن و آفریدن مخلوقات و پشیمانی گمراهان در قیامت بیان شده است. هدف از این مقاله، تبیین مفاهیم این آیات و آشنایی بیشتر مخاطبان با مضامین قرآنی برای رشد و تعالی شخصیتی است.
اکنون آیا می‌توانید چیزی از مجازات الهی را از ما بردارید؟»
قالوا لَوْ هَدانَا اللّهُ لَهَدَیْناکُمْ
گویند: «اگر خدا راهی نشان ما داده بود، به شما نشان می‌دادیم،
سَواءٌ عَلَیْنا اَجَزِعْنا اَمْ صَبَرْنا
حال صبر کنیم یا بیتابی، فرقی ندارد؛
مالَنا مِنْ مَحیصٍ(۲۱)
راه گریزی نداریم».
[i] عبارت «اَلَم تَرَ» ۳۱ مرتبه در قرآن آمده است، یعنی آیا ندیدی، آیا دقّت و تفکر نکردی.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
اعمال کسانی که به خدا کافر شدند، مانند خاکستری است که در روزی طوفانی، باد به شدّت بر آن بوزد، آنها نمی‌توانند که چیزی از دستاوردشان را نگهداری کنند، این نتیجه ی گمراهی است . آیا ندیده‌ای که خدا آسمان‌ها و زمین را به حق آفریده؟ اگر بخواهد شما را می‌برد و مخلوقی جدید می‌آورد؛
