سوره نحل آیات ۱ تا ۲ – اهمیت تقوای الهی

۱۲/۰۷/۱۴۰۲

در این مطلب به بررسی سوره نحل آیات ۱ تا ۲ از کلام الله مجید می پردازیم. در این آیات بر اهمیت تقوای الهی و انتظار برای فرمان الهی تأکید شده است. همچنین در مورد نزول فرشتگان و وحی الهی با فرمان خداوند و اخطار به بندگان در مورد یگانگی خداوند و ضرورت تقوا سخن رفته است. امید است خوانندگان عزیز با تعمق و تدبر در این آیات با مفاهیم مهم قرآنی بیشتر آشنا شوند.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ	به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
اَتیٰ اَمْرُ اللّهِ فَلا تَسْتَعْجِلوهُ	فرمان خدا خواهد رسید[i]، پس شتاب نکنید؛
سُبْحانَه_و وَ تَعالیٰ عَمّا یُشْرِکونَ (۱)‏	او مُنزّه و بالاتر است از آنچه شرک می‌ورزند
یُنَزِّلُ الْمَلائِکَهَ بِالرّوحِ مِنْ اَمْرِه‌_ى	فرشتگان را همراه با وحی به فرمان خویش،
عَلیٰ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِه‌_ى	بر هر کس از بندگانش که بخواهد، می‌فرستد
اَنْ اَنْذِروا اَنَّه_و لااِلٰهَ اِلّا اَنَا فَاتَّقونِ (۲)‏	تا هشدار دهید که خدایی جز من نیست؛ پس با تقوا باشید

[i] فعل «أتی» ماضی است ولی باید مضارع ترجمه شود، دلیل آنکه ماضی آمده، تأکید بر وقوعِ آن است.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

خوب است به شرطی که:

فرمان خدا خواهد رسید، پس شتاب نکنید؛ ‌فرشتگان را همراه با وحی به فرمان خویش، ‌بر هر کس از بندگانش که بخواهد، می‌فرستد تا هشدار دهید که خدایی جز من نیست؛ پس با تقوا باشید‏

استخاره با قرآن