در این مقاله، سوره نحل آیات ۱۲۵ تا ۱۲۸ از قرآن کریم مورد بحث قرار گرفته است. این آیات درباره روش دعوت به دین، اهمیت صبر و استقامت و نیز یاری خداوند به متقین و نیکوکاران سخن می‌گویند. در ابتدای این آیات، خداوند پیامبر را به دعوت مردم با حکمت، موعظه نیکو و مناظره با بهترین روش سفارش کرده است. سپس بر اهمیت صبر و اجتناب از انتقام‌جویی تأکید شده و در پایان نیز به یاری خداوند نسبت به متقیان و نیکوکاران اشاره شده است.
به راه خدای خود، دعوت کنی؛ با حکمت و موعظه‌ی نیکو؛ و با آنان به نیکوترین روش، بحث و مجادله کن؛ مسلّماً خدای تو، داناتر است به کسی که از راه او گمراه شده و او به هدایت‌یافتگان نیز، داناتر است ؛ و اگر آسیبی دیدید، فقط مثل همان، مجازات کنید؛ و اگر صبر کردید، قطعاً این برای صابران بهتر است؛ صبر کن ولی جز به یاری خدا، نمی‌توانی صبور باشی و برای آنان غم نخور و از آنچه نیرنگ میکنند، دلتنگ مباش ؛ خدا با کسانی است که با تقوا هستند و همواره نیکی میکنند.
