در این نوشتار به بررسی سوره مریم آیات ۳۰ تا ۳۵ از کلام الله مجید می پردازیم. در این آیات از سوره مریم، داستان تولد معجزه‌آسای حضرت عیسی(ع) و سخن گفتن او در گهواره بیان شده است. با توجه به مضمون این آیات، می‌توان چنین نتیجه گرفت که خداوند همواره از بندگان مؤمن و باایمان خود حمایت می‌کند و آنان را در برابر دشمنانشان یاری می‌دهد. همچنین این آیات بر ارزش نماز، زکات، احترام به والدین و توحید خالصانه تأکید دارند.
قالَ اِنّى عَبْدُ اللّهِ
امّا ناگهان کودک، شروع به سخن کرد: «من بنده‌ی خدا هستم،
آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنى نَبِیًّا (۳۰)
که به من، کتاب و پیامبری داده است
وَ جَعَلَنى مُبارَکًا اَیْنَ ما کُنْتُ
و هر جا باشم، خدا مرا مبارک نموده
وَ اَوْصانى بِالصّلاهِ وَ الزَّکاهِ ما دُمْتُ حَیًّا(۳۱)
ما کانَ لِلّهِ اَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحانَهو
شایسته نیست برای خدا که فرزندی بگیرد، او مُنزّه است[ii]
اِذا قَضیٰ اَمْرًا
هرگاه به کاری فرمان دهد،
فَاِنَّما یَقولُ لَهو کُنْ فَیَکونُ (۳۵)
فقط می‌گوید: «باش»، آنگاه به وجود آید
[i] راز مبارک بودن هر انسانی از این آیات معلوم می‌شود:
(اوّل) مردم را به نماز تشویق کند (دوّم) با دادن زکات و انفاق به نیازمندان کمک نماید
(سوّم) به پدر ومادر یاری و احترام نماید و اگر از دنیا رفته‌اند، برای آنها دعا کند.
[ii] مُنزّه دانستن خدا یعنی اینکه او را بالاتر از تصورات خود بدانیم، زیرا آنچه در اندیشه‌ی ما، به عنوان «خدا» ثبت شده، مخلوق ذهن ماست، سعدی می‌گوید: هر چه گویی آن خدا، آن «وهم» توست.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
هر جا باشم، خدا تو را مبارک نموده است، اگر همواره اهل نماز و زکات باشی و به والدین خود، نیکی کنی
