این مطلب، سوره مؤمنون آیات ۱۲ تا ۱۶ از کلام الله مجید را دربردارد که به تشریح مراحل شگفت‌انگیز خلقت انسان از گِل و سپس تبدیل شدن به نطفه، علقه و مضغه می‌پردازد. سپس استخوان‌بندی و پوشانده شدن استخوان‌ها با گوشت و در نهایت خلق مجدد انسان در قیامت، بیان می‌شود تا عظمت خداوند به عنوان آفریدگار انسان متذکر گردد.
[i] علقه، در ابتدا همچون کرم کوچکی به دیواره رحم می‌چسبد و با تغذیه کردن از خون مادر به تدریج رشد می‌کند و بر اساس نقشه‌ای که در D.N.A هر سلول قرار دارد، رشد می‌کند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
بی‌شک، انسان را از عصاره‌ای از گِل آفریدیم ، سپس او را به شکل نطفه، در رحم، جایگاهی مطمئن و استوار قرار دادیم،سپس نطفه را به صورت خونی بسته، تکامل دادیم، آنگاه آن خون بسته را، شبیه به‌گوشت جویده شده، در آوردیم، سپس آن پاره‌گوشت را با استخوان‌هایی کامل کردیم؛ آنگاه استخوان‌ها را با گوشت پوشاندیم؛ سپس آفرینش او را کامل کردیم؛ پس چه پر برکت است خدایی که بهترین آفرینندگان است ، آنگاه شما بعد از این مرحله، می‌میرید؛سپس یقیناً در روز قیامت برانگیخته می‌شوید.
