این مقاله راجب سوره نور آیه ۳۵ از قرآن کریم است که در آن خداوند متعال، خود را نور آسمان‌ها و زمین معرفی می‌کند. در این آیات، نور الهی به چراغدانی تشبیه شده که چراغش از درخت مبارک زیتون افروخته است و همیشه آفتاب بر آن می تابد ، حتی اگر آتشی به آن نرسد باز هم روشن و نورانی است. در ادامه این آیات بیان می‌دارد که خداوند هر کس را بخواهد با نور هدایت خویش راهنمایی می‌کند. این آیه، زیباترین تمثیل برای تبیین نور الهی را به کار برده است.
اَللّهُ نورُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ
اَللّهُ، نور آسمان‌ها و زمین است
مَثَلُ نورِه‌ى کَمِشْکاهٍ فیها مِصْباحٌ
مثال نورش، مانند چراغدانی است که چراغی در آن است؛
اَلْمِصْباحُ فى زُجاجَهٍ
آن چراغ، در حبابی شیشه‌ای است؛
اَلزُّجاجَهُ کَاَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ
آن حباب، گویی ستاره‌ای درخشان است؛
یوقَدُ مِنْ شَجَرَهٍ مُبارَکَهٍ زَیْتونَهٍ
که از درخت بابرکت زیتونی افروخته می‌شود
لا شَرْقِیَّهٍ وَ لاغَرْبِیَّهٍ
که نه شرقی و نه غربی است و همیشه آفتاب بر آن می‌تابد
