در این مقاله، سوره لقمان آیات ۱ تا ۹ از کلام الله مجید که دربارهٔ معرفی نیکوکاران و بدکاران است، به همراه ترجمه فارسی آمده است. این آیات، نیکوکاران را به عنوان کسانی معرفی می‌کند که نماز می‌خوانند، زکات می‌دهند و به آخرت ایمان دارند و در مقابل، بدکاران را افرادی توصیف می‌کند که به آیات خدا بی‌اعتنا هستند و دیگران را گمراه می‌کنند. در پایان، پاداش نیکوکاران و مجازات بدکاران نیز بیان شده است.
| بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
| الم (۱) تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکیمِ (۲) | حروف[i] الف لام میم این است آیات کتاب حکمت‌آمیز |
| هُدًى وَ رَحْمَهً لِلْمُحْسِنینَ (۳) | که برای نیکوکاران [ii]هدایت و رحمت است |
| اَلَّذینَ یُقیمونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتونَ الزَّکاهَ | کسانی که نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند |
| وَ هُمْ بِالْـآخِرَهِ مْ یوقِنونَ (۴) | و به آخرت، کاملاً یقین دارند |
| اُولٰئِکَ عَلیٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ | آنان هدایت یافته خدای مهربان هستند |
| وَ اُولٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحونَ (۵) | و فقط آنها رستگارند |
| وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْتَرى لَهْوَ الْحَدیثِ | بعضی از مردم مشتری و خواهان گفتار بیهوده هستند |
| لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ | تا از روی نادانی دیگران را از راه خدا گمراه کنند |
| وَ یَتَّخِذَها هُزُوًا | و آن راه الهی را مسخره می‌کنند، |
| اُولٰئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ (۶) | برای آنان مجازاتی خوار کننده است |
| وَ اِذا تُتْلیٰ عَلَیْهِ آیاتُنا وَلّیٰ مُسْتَکْبِرًا | وقتی آیات ما بر آنها خوانده می‌شود با تکبّر پشت می‌کنند، |
| کَاَنْ لَمْ یَسْمَعْها کَاَنَّ فى اُذُنَیْهِ وَقْراً | گویی آن را نشنیده‌اند، مانند اینکه گوش‌هایشان سنگین است؛ |
| فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ اَلیمٍ (۷) | پس آنان را به مجازاتی دردناک بشارت ده! |
| اِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ | قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند |
| لَهُمْ جَنّاتُ النَّعیمِ (۸) | باغ‌های پرنعمت دارند |
| خالِدینَ فیها وَعْدَ اللّهِ حَقًّا | بنا بر وعده‌ی الهی که حق است، در آنجا ماندگارند |
| وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (۹) | و اوست که توانای حکیم است |
[i] شرح مربوط به «حروف مقطّعه» را در پی نوشت مربوط به اولین آیه از سوره بقره، مطالعه فرمایید.
[ii] «محسنین» همان «متقین» هستند و توصیفی که از آنان شده است، بسیار به آیات ابتدایی سوره بقره شباهت دارد. در آیه ۱۶ سوره ذاریات هم مشخص شده که اهل تقوا در قیامت همان کسانی هستند که در دنیا نیکوکار بودند. بطور کلی قرآن مردم را به دو گروه متّقین و فجّار تقسیم بندی نموده، بنابر این، «مؤمنین» و «مسلمین» نامهای دیگری برای «متقین» است، یعنی اینها در مفهوم متفاوت هستند ولی در مصداق واحدند. گاهی بر رفتار آنان تکیه شده و گاهی بر باورهایشان.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- این است آیات کتاب حکمت‌آمیز که برای نیکوکاران هدایت و رحمت است ؛ کسانی که نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند و به آخرت، یقین دارند، آنان هدایت یافته خدای مهربان هستند و فقط آنها رستگارند؛ بعضی از مردم مشتری و خواهان گفتار بیهوده هستند تا از روی نادانی دیگران را از راه خدا گمراه کنند و آن راه الهی را مسخره می‌کنند، برای آنان مجازاتی خوار کننده است ؛ قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند باغ‌های پرنعمت دارند؛ بنا بر وعده‌ی الهی که حق است، در آنجا ماندگارند و اوست که پیروزمندی حکیم است
