این صفحه شامل سوره أحزاب آیات 45 تا 48 از کلام الله مجید است که در آن خداوند خطاب به پیامبر اکرم (ص) بیان می‌کند که ایشان به عنوان شاهد، بشارت‌دهنده، هشداردهنده و دعوت‌کننده مردم به سوی خدا فرستاده شده است. در این آیات به مؤمنان بشارت داده می‌شود که از سوی خدا فضل و لطف بزرگی نصیب‌شان خواهد شد. سپس از پیامبر (ص) خواسته می‌شود که از کافران و منافقان اطاعت نکند و بر خدا توکل نماید.
یا اَیُّهَا النَّبِیُّ اِنّا اَرْسَلْناکَ
ای پیامبر! ما تو را فرستادیم
شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذیرًا (45)
به عنوان شاهد و بشارت‌دهنده و هشداردهنده
وَ داعِیًا اِلَى اللّهِ بِاِذْنِهى
و تو به اذن الله، دعوت‌کننده به سوی خدایی
وَ سِراجًا مُنیرًا (46)
و چراغی تابناک هستی
وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ
و مؤمنان را بشارت بده
بِاَنَّ لَهُمْ مِنَ اللّهِ فَضْلًا کَبیرًا (47)
که از جانب خدا برای ایشان، لطف و تفضّلی بزرگ است
وَ لاتُطِعِ الْکافِرینَ وَ الْمُنافِقینَ
و از منکرانِ حقیقت و منافقان اطاعت نکن
وَ دَعْ اَذاهُمْ وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ
و آزارشان را نادیده بگیر و برخدا توکّل نما،
وَ کَفیٰ بِاللّهِ وَکیلًا (48)
زیرا کارسازی خدا برایت کافی است
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است :
از منکرانِ حقیقت و منافقان اطاعت نکن و آزارشان را نادیده بگیر و بر خدا توکّل نما، زیرا کارسازی خداوند، برایت کافی است
