| وَ اَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلیٰ بَعْضٍ یَتَساءَلونَ (۲۷) | و به هم رو می‌کنند، و یکدیگر را بازخواست می‌کنند |
| قالوا | پیروان به پیشوایانِ گمراهِ خود می‌گویند: |
| اِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتونَناعَنِ الْیَمینِ (۲۸) | «شما با ظاهری خوب به سوی ما می آمدید» |
| قالوا بَلْ لَمْ تَکونوا مُؤْمِنینَ (۲۹) | پیشوایان می‌گویند: «نه، شما خودتان اهل ایمان نبودید؛ |
| وَ ما کانَ لَنا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ | ما بر شما هیچ تسلّطی نداشتیم؛ |
| بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طاغینَ (۳۰) | شما خودتان مردمی سرکش بودید. |
| فَحَقَّ عَلَیْنا قَوْلُ رَبِّنا اِنّا لَذائِقونَ (۳۱) | و اکنون فرمان الهی بر ما معلوم شد و مجازات را می‌چشیم |
| فَاَغْوَیْناکُمْ اِنّا کُنّا غاوینَ (۳۲) | گمراهتان کردیم، زیرا خودمان هم گمراه بودیم» |
| فَاِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِى الْعَذابِ مُشْتَرِکونَ (۳۳) | پس در آن روز، مجازات برای هر دو گروه، مشترک است |
| اِنّا کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمینَ (۳۴) | ما با گنهکاران، چنین رفتار می‌کنیم |
| اِنَّهُمْ کانوا اِذا قیلَ لَهُمْ لااِلٰهَ اِلَّا اللّهَ | زیرا هنگامی‌که به آنان گفته می‌شد: «هیچ خدایی جز اللّه نیست»، |
| یَسْتَکْبِرونَ (۳۵) وَ یَقولونَ | تکبّر می‌ورزیدند (۳۵) و می‌‌گفتند: |
| اَ اِنّا لَتارِکوا آلِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجْنونٍ (۳۶) | «آیا برای خیال‌پردازیِ یک دیوانه، خدایان خود را رها کنیم؟» |
| بَلْ جاءَ بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلینَ (۳۷) | با آنکه پیامبر حقیقت را آورده و پیامبران گذشته را قبول کرده |
| اِنَّکُمْ لَذائِقُوا الْعَذابِ الْاَلیمِ (۳۸) | ولی شما، حتماً آن مجازات دردناک را خواهید چشید |
| وَ ما تُجْزَوْنَ اِلّا ما کُنْتُمْ تَعْمَلونَ (۳۹) | و جزا نمی‌یابید جز متناسب با همان کاری که انجام می‌دادید. |
