سوره صافات آیات ۵۰ تا ۶۱ – گفتگوی بهشتیان با یکدیگر

خوب است به شرطی که:

• گوینده‌ای از اهل بهشت، می‌گوید: «من همنشینی داشتم ‏که می‌گفت: «آیا واقعاً تو قیامت را باور داری؟ ‏آیا هنگامی‌که بمیریم و خاک و استخوان‌ بشویم، واقعاً دوباره زنده می‌شویم و جزا می‌بینیم؟» ‏آنگاه یکی از بهشتیان ‌گوید: «آیا شما می‌توانید آن فرد را ببینید؟» ‏سپس نگاه می‌کند و او را در میان دوزخ می‌بیند! به او می‌گوید: «سوگند به خدا نزدیک بود هلاک و نابودم کنی! ‏و اگر رحمت الهی بر من نبود، از احضار شدگان در جهنّم بودم» ‏و با خوشحالی، به دیگر بهشتیان می‌گوید: «آیا ما دیگر نمی‌میریم ‏جز همان مرگ اوّل در دنیا، و ما مجازات‌ نخواهیم شد؟ ‏واقعاً این رستگاری بزرگ است. مانند چنین پاداشی ارزش دارد تا همه، برایش کاری انجام ‌دهند. ‏