| وَ وَهَبْنا لِداوودَ سُلَیْمانَ | و به داوُد، سلیمان را بخشیدیم |
| نِعْمَ الْعَبْدُ اِنَّهو اَوّابٌ (۳۰) | نیکو بنده‌ای بود؛ او بسیار توبه‌کننده بود |
| اِذْعُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِ الصّافِناتُ الْجِیادُ(۳۱) | هنگامی‌که تا شب، صف اسبان به خوبی به او عرضه شدند |
| فَقالَ اِنّى اَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَنْ ذِکْرِ رَبّى | او گفت: «از اینکه شیفته‌ی آنها بودم، از یاد خدایم غافل شدم |
| حَتّیٰ تَوارَتْ بِالْحِجابِ (۳۲) | تا آفتاب در پرده‌ی شب، پنهان شد» |
| رُدّوها عَلَیَّ | سپس سلیمان گفت: «آنها را نزد من بازگردانید؛ |
| فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسّوقِ وَ الْاَعْناقِ (۳۳) | پس شروع به دست کشیدن بر ساقها و گردنهایشان کرد» |
| وَ لَقَدْ فَتَنّا سُلَیْمانَ | و ما سلیمان را آزمودیم |
| وَ اَلْقَیْنا عَلیٰ کُرْسیِّه‌ى جَسَدًا ثُمَّ اَنابَ (۳۴) | و برتختش جسدی را انداختیم؛ سپس توبه نمود و بازگشت |
| قالَ رَبِّ اغْفِرْ لى وَ هَبْ لى مُلْکًا | گفت: «خداوندا ، مرا بیامرز و به من فرمانروایی ببخش |
| لایَنْبَغى لِاَحَدٍ مِنْ بَعْدى | که برای هیچ‌کس پس از من سزاوار نباشد؛ |
| اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ (۳۵) | که فقط تو، بسیار بخشنده هستی» |
| فَسَخَّرْنا لَهُ الرّیحَ | ما هم، «باد» را برایش رام کردیم |
| تَجْرى بِاَمْرِه‌ى رُخاءً حَیْثُ اَصابَ (۳۶) | که به فرمان او نرم وآهسته، هرجا می‌خواست روان می‌شد |
| وَ الشَّیاطینَ کُلَّ بَنّاءٍ وَ غَوّاصٍ (۳۷) | و شیطان‌ها همه برای او بنّایی و غوّاصی می‌کردند |
| وَ آخَرینَ مُقَرَّنینَ فِى الْاَصْفادِ (۳۸) | و دیگر شیاطین را نیز، در زنجیرها بسته، و مسخّر او نمودیم |
| هٰذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ اَوْ اَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ (۳۹) | این بخشش بی شمار ماست؛ پس می‌توانی به دیگران ببخشی یا نبخشی، از لطف ما به تو چیزی کم نمی‌شود |
| وَ اِنَّ لَهو عِنْدَنا لَزُلْفیٰ وَ حُسْنَ مَآبٍ (۴۰) | و برای او نزد ما جایگاهی نزدیک و سرانجامی خوش است. |
