این مقاله شامل سوره فصلت آیات ۴۷ تا ۵۴ از کلام الله مجید می‌باشد. در این آیات، خداوند متعال درباره روز قیامت و پاسخگویی انسان‌ها در آن روز سخن گفته و به ناسپاسی و کفران نعمت بشر اشاره می کند. خداوند در این آیات وعده داده است که نشانه‌های خود را به مردم نشان دهد تا حقانیت قرآن بر ایشان مشخص شود. در ادامه، ترجمه این آیات و تفسیر مختصر آنها آمده است.
| اِلَیْهِ یُرَدُّ عِلْمُ السّاعَهِ | «علم قیامت» ، فقط در اختیار اوست. |
| وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ اَکْمامِها | هیچ میوه‌ای، از غلافش خارج نمی‌شود؛ |
| وَ ما تَحْمِلُ مِنْ اُنْثیٰ وَ لاتَضَعُ اِلّا بِعِلْمِهى | وهیچ مادّه‌ای حامله نشود و وضع حمل نکند، مگربا علم او؛ |
| وَ یَوْمَ یُنادیهِمْ اَیْنَ شُرَکائى | و روزی که آنان را ندا می‌دهد: «شریکانم کجایند؟» |
| قالوا آذَنّاکَ ما مِنّا مِنْ شَهیدٍ (۴۷) | می‌گویند: «به توخبردادیم که از ما، هیچ شاهدی نیست» |
| وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانوا یَدْعونَ مِنْ قَبْلُ | و شریکانی که برای خدا پنداشتند، از نظرشان گم می‌شود. |
| وَ ظَنّوا ما لَهُمْ مِنْ مَحیصٍ (۴۸) | و یقین می‌کنند که هیچ گریزگاهی ندارند |
| لا یَسْئَمُ الْاِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ | انسان از خواستنِ خیر برای خودش خسته نمی‌شود |
| وَ اِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَئوسٌ قَنوطٌ (۴۹) | ولی چون به او آسیبی برسد، مأیوس و ناامید می‌شود |
| وَ لَئِنْ اَذَقْناهُ رَحْمَهً مِنّا مِنْ بَعْدِ ضَرّاءَ مَسَّتْهُ | و اگر پس از سختی ، رحمتی از جانب خود به او بچشانیم، |
| لَیَقولَنَّ هٰذا لى وَ ما اَظُنُّ السّاعَهَ قائِمَهً | قاطعانه می‌گوید: «این حقّ من است و گمان نکنم قیامت برپاشود! |
| وَ لَئِنْ رُجِعْتُ اِلیٰ رَبّى | و اگر هم به سوی خدایم بازگردانده شوم |
| اِنَّ لى عِنْدَهو لَلْحُسْنیٰ | قطعاً برایم نزد او، پاداشی نیکوست» ! |
| فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذینَ کَفَروا بِما عَمِلوا | حتماً به کافران، از آنچه انجام دادند، خبر می‌دهیم |
| وَ لَنُذیقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلیظٍ (۵۰) | و مسلّماً از مجازاتی سخت، به آنان می‌چشانیم |
| وَ اِذا اَنْعَمْنا عَلَى الْاِنْسانِ | هر گاه بر انسان، نعمتی ببخشیم، |
| اَعْرَضَ وَ نَآ بِجانِبِهى | رو می‌گرداند و خود را از عبادت و کار خیر، کنار می‌کشد؛ |
| وَ اِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذو دُعاءٍ عَریضٍ (۵۱) | ولی هنگامی‌که آسیبی به او برسد، زیاد دعا می‌کند |
| قُلْ اَرَاَیْتُمْ اِنْ کانَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ | بگو: «به من خبر دهید! اگر قرآن از جانب خداوند باشد، |
| ثُمَّ کَفَرْتُمْ بِه‌ى مَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ | و شما منکرش شوید، در اینحال،چه کسی گمراه‌تر از آن شخصی است |
| هُوَ فى شِقاقٍ بَعیدٍ (۵۲) | که از قرآن، این چنین، فاصله گرفته است؟» |
| سَنُریهِمْ آیاتِنا فِى الْآفاقِ وَ فى اَنْفُسِهِمْ | بزودی نشانه‌های خود را در جهان و در وجود آنها، نشان می‌دهیم ، |
| حَتّیٰ یَتَبَیَّنَ لَهُمْ اَنَّهُ الْحَقُّ | تا برای آنها آشکار شود، که او حق است؛ |
| اَوَ لَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ | آیا این برای صاحب اختیارت، کافی نیست |
| اَنَّهو عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ شَهیدٌ (۵۳) | که او بر هر چیزی، شاهد است؟ |
| اَلا اِنَّهُمْ فى مِرْیَهٍ مِنْ لِقاءِ رَبِّهِمْ | آگاه باشید؛ آنان از دیدار خدایشان در شکّ و تردیدند؛ |
| اَلا اِنَّهو بِکُلِّ شَىْءٍ مُحیطٌ (۵۴) | آگاه باشید؛ که مسلّماً او به هر چیزی احاطه دارد. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- «علم قیامت»، فقط در اختیار اوست. هیچ میوه‌ای، از غلافش خارج نمی‌شود و هیچ مادّه‌ای حامله نشود و وضع حمل نکند، مگر با علم او؛ هر گاه بر انسان، نعمتی ببخشیم، رو می‌گرداند و خود را از عبادت و کار خیر، کنار می‌کشد؛ ولی هنگامی‌که آسیبی به او برسد، زیاد دعا می‌کند؛ آیا این برای صاحب اختیارت، کافی نیست که او بر هر چیزی، شاهد است؟ آگاه باشید؛ که مسلّماً او به هر چیزی احاطه دارد.
