در این مقاله، سوره شورا آیات ۱۳ تا ۱۶ از قرآن کریم به همراه ترجمه فارسی آنها آمده است. این آیات به موضوع یگانگی دین الهی و وحدت میان پیامبران مختلف می‌پردازد و بر لزوم تسلیم در برابر خداوند و رعایت عدالت تأکید دارد. در ادامه این آیات به سرنوشت کسانی که پس از دریافت حقیقت، در برابر آن مقاومت می‌کنند، اشاره شده است. خوانندگان محترم می‌توانند با مطالعه این مطلب با مفاهیم مهم قرآنی در ارتباط با یگانگی دین و لزوم پیروی از حق، بیشتر آشنا شوند.
| شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدّینِ ما وَصّیٰ بِه‌ى نوحًا | همان دینی را برای شما معیّن کرد، که به نوح هم سفارش کرد |
| وَ الَّذى اَوْحَیْنا اِلَیْکَ | و آنچه را به تو وحی نمودیم |
| وَ ما وَصَّیْنَا بِه‌ى اِبْراهیمَ وَ موسیٰ وَ عیسیٰ | و آنچه به ابراهیم و موسیٰ و عیسیٰ سفارش کردیم، این بود |
| اَنْ اَقیمُوا الدّینَ وَ لاتَتَفَرَّقوا فیهِ | که: «دین را بر پا دارید و در آن به تفرقه و اختلاف نیفتید». |
| کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکینَ ما تَدْعوهُمْ اِلَیْهِ | آنچه مشرکان را به آن دعوت می‌کنی، برایشان سنگین است، |
| اَللّهُ یَجْتَبى اِلَیْهِ مَنْ یَشاءُ | خدا هر که را می‌خواهد، به سوی خود بر می‌گزیند |
| وَ یَهْدى اِلَیْهِ مَنْ یُنیبُ (۱۳) | و هرکه به حق بازگردد، به سوی خود هدایت می‌کند |
| وَ ما تَفَرَّقوا اِلّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ | و پراکنده نشدند مگر پس از آنکه علم برایشان آمد، |
| بَغْیًا بَیْنَهُمْ | آن هم به سبب برتری جویی و ستمی که میان آنها بود |
| وَ لَوْلا کَلِمَهٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ | و اگر وعده قبلی از جانب خدای تو نبود، |
| اِلیٰ اَجَلٍ مُسَمًّى | که تا مدّتی معیّن به آنان مهلت داده شود |
| لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ | قطعاً حکم برای آنها صادر می‌شد و مجازات می‌شدند |
| وَ اِنَّ الَّذینَ اورِثُوا الْکِتابَ مِنْ بَعْدِهِمْ | و کسانی که بعد از آنان، وارث کتاب آسمانی شدند، |
| لَفى شَکٍّ مِنْهُ مُریبٍ (۱۴) | در آن شکّ و تردید دارند |
| فَلِذٰلِکَ فَادْعُ | پس به خاطر این مهلت، آنان را به دین خدا دعوت کن |
| وَ اسْتَقِمْ کَما اُمِرْتَ | و همان‌گونه که مأمور شده‌ای، استقامت و پایداری کن |
| وَ لاتَتَّبِعْ اَهْواءَهُمْ | ولی از تمایلات آنان، پیروی نکن؛ |
| وَ قُلْ آمَنْتُ بِما اَنْزَلَ اللّهُ مِنْ کِتابٍ | و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آوردم |
| وَ اُمِرْتُ لِاَعْدِلَ بَیْنَکُمُ | و مأمور شده‌ام که بین شما به عدالت رفتار کنم |
| اَللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ | اللّه، صاحب اختیار ما و صاحب اختیار شماست |
| لَنا اَعْمالُنا وَ لَکُمْ اَعْمالُکُمْ | اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شماست |
| لا حُجَّهَ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمُ | بین ما و شما هیچ بحث و ستیزی نیست، |
| اَللّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنا وَ اِلَیْهِ الْمَصیرُ (۱۵) | خدا ما و شما را جمع می‌کند و بازگشت به‌سوی اوست» |
| وَ الَّذینَ یُحاجّونَ فِى اللّهِ | و کسانی که درباره‌ی خدا، بحث و جدل می‌کنند، |
| مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجیبَ لَهو | پس از آنکه دعوت او پذیرفته شد، |
| حُجَّتُهُمْ داحِضَهٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ | دلیل‌شان، نزد خداوند، باطل است؛ |
| وَ عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ (۱۶) | و برای آنها خشم و مجازاتی سخت، خواهد بود |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- خداوند همان دینی را برای شما معیّن کرد، که به نوح هم سفارش کرد؛ به تو وحی نمودیم و به ابراهیم و موسیٰ و عیسیٰ سفارش کردیم که: «دین را بر پا دارید و در آن به تفرقه و اختلاف نیفتید». و مردم پراکنده نشدند مگر به سبب برتری جویی و ستمی که میان آنها بود؛ ولی تو آنان را به دین خدا دعوت کن و همان گونه که مأمور شده‌ای، استقامت و پایداری کن و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آوردم و مأمور شده‌ام که بین شما به عدالت رفتار کنم؛ اللّه، صاحب اختیار ما و شماست؛ اعمال ما برای ما و اعمال شما برای شماست؛ بین ما و شما هیچ بحث و ستیزی نیست، خدا ما را جمع می‌کند و بازگشت به‌سوی اوست»
