این مطلب درباره سوره زخرف آیات ۸۲ تا ۸۹ از قرآن کریم است که به معرفی خداوند متعال و افرادی که حق شفاعت دارند، می‌پردازد. در این آیات بر صفات خالق هستی و یکتا بودن او در آفرینش دنیا و مالکیت جهان تأکید شده است. همچنین بیان شده که تنها شاهدان حق می‌توانند شفاعت کننده باشند. این آیات، توحید محض الهی و یگانگی خداوند را به تصویر می‌کشد.
و نیز از شهادت پیامبر بی خبرند، سخنی که گفت «خدایا:
اِنَّ هٰؤُلاءِ قَوْمٌ لایُؤْمِنونَ (۸۸)
به یقین، اینان گروهی هستند که ایمان نمی‌آورند»
فَاصْفَحْ عَنْهُمْ
ای محمّد، از آنها رو بگردان و به خدا واگذارشان کن؛
وَ قُلْ سَلامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمونَ (۸۹)
و با آنان خداحافظی کن؛ به زودی حق را می‌فهمند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
خدای آسمانها و زمین و صاحب عرش، به دور است از آنچه مشرکان توصیف می‌کنند؛ پس رهایشان کن، سرگرم باشند و بازی کنند تا روزی را که به آن وعده داده می‌شوند، ببینند؛ اوست که در آسمان و زمین خدایی می‌کند و او دانایی حکیم است؛ پر برکت است آن که حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، برای اوست و تنها او از قیامت آگاهی دارد و به سوی او بازگردانده می‌شوید؛
