این صفحه شامل سوره قاف آیات ۱۲ تا ۱۶ از کلام الله مجید است که به بیان سرنوشت انبیای گذشته و اقوامی که پیامبران الهی را تکذیب کردند، می‌پردازد. این آیات، داستان انبیایی چون نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی را بازگو می‌کنند که قومشان ایشان را تکذیب نمودند و در نتیجه گرفتار مجازات الهی شدند. این آیات در پایان به قدرت بی‌نهایت خداوند در آفرینش و آگاهی او از نهانی‌ترین امور انسان‌ها اشاره دارد.
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ
پیش از ایشان هم، ، پیام ما را دروغ شمردند ؛
قَوْمُ نوحٍ وَ اَصْحابُ الرَّسِّ وَ ثَمودُ (۱۲)
قوم نوح، اصحاب رَسّ، ثمود،
وَ عادٌ وَ فِرْعَوْنُ وَ اِخْوانُ لوطٍ (۱۳)
قوم عاد، فرعون و برادران هم‌قبیله‌ی لوط
وَ اَصْحابُ الْاَیْکَهِ وَ قَوْمُ تُبَّعٍ
و اصحاب اَیکَه و قوم تُبَّع
کُلٌّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعیدِ (۱۴)
همه، پیامبران را دروغگو شمردند، پس وعده‌ی مجازاتم رسید
اَفَعَیینا بِالْخَلْقِ الْاَوَّلِ
مگر از آفرینش نخستین شما در همین دنیا ناتوان بودیم؟
[i] این ساده‌ترین و بهترین دلیل برای امکان وقوع معاد است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
گروهی از مردم، پیام الهی را در مورد برپایی قیامت، دروغ شمردند؛ مگر از آفرینش نخستین شما در همین دنیا ناتوان بودیم؟با این همه، آنها از آفرینشی جدید در تردیدند؛ و به یقین، ما انسان را آفریدیم و ما، از آنچه نفسش، پنهانی به او القا می کند، آگاه هستیم و ما از شاهرگ قلبش، به او نزدیک‌تریم.
