در این مقاله، سوره ذاریات آیات ۱ تا ۹ از قرآن کریم ارائه شده است. این آیات به نشانه‌های خداوند در طبیعت، از جمله باد، ابر و باران می‌پردازند و بر وقوع قیامت و جزای اعمال انسان‌ها تأکید می‌کنند. همچنین به اختلاف نظرها در مورد روز رستاخیز اشاره دارند. امید است با مطالعه این متن، خوانندگان محترم با مضامین ارزشمند این آیات بیشتر آشنا شوند.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ
به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی
وَ الذّارِیاتِ ذَرْوًا (۱)
سوگند به پراکنده‌کنندگان[i] بادهایی که آب را بخار می‌کنند
فَالْحامِلاتِ وِقْرًا (۲)
سوگند به حمل‌کنندگان بارهای سنگین، بادهایی که ابرها را می‌برند
فَالْجارِیاتِ یُسْرًا (۳)
و به جاری‌شوندگان به آسانی، آب هایی که از کوه‌ها سرازیر می‌شود
فَالْمُقَسِّماتِ اَمْرًا (۴)
و سوگند به تقسیم‌کنندگان کار، فرشتگانی که مدیریت می‌کنند
اِنَّ ما توعَدونَ لَصادِقٌ (۵)
سوگند به آنها که آنچه به شما وعده داده شده، راست است
امّا تنها کسی که منحرف شده، از قیامت روگردان می‌شود.
[i] آیات ابتدایی سوره ذاریات، به زیبایی چرخه آب در طبیعت را به تصویر کشیده است. ارتباط این موضوع با قیامت و مشاهده اعمال، بسیار دقیق و زیباست. همانطور که ذرات بخاری که از دریاها بلند می‌شود، در نهایت دوباره به دریا باز می‌گردد، اعمال خوب و بدی که از ما سرمی‌زند نیز، در نهایت جمع شده و به سوی ما باز می‌گردد. خداوند در این آیات به مراحل چرخه آب سوگند یاد می‌کند که قیامت برپا می‌شود و پاداش اعمال هر کس، داده خواهد شد.
[ii] منظور از راه‌های آسمان چیست؟ فیزیکدانان اثبات کرده‌اند که تمام اجرام آسمانی در مدارهایی به شکل بیضی یا هذلولی در حرکت می‌باشند. شاید کلمه‌ی «حُبُک» اشاره به همین مدارها باشد، واللّه اعلم.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
شما قطعاً سخنان و نظرات متفاوتی در مورد قیامت دارید امّا تنها کسی که منحرف شده، از قیامت روگردان می‌شود.
