این نوشتار شامل سوره ذاریات آیات ۳۸ تا ۴۰ از کلام الله مجید و ترجمه فارسی است که به بخشی از داستان حضرت موسی (ع) و مواجهه او با فرعون می‌پردازد. در این آیات، خداوند به فرستادن حضرت موسی (ع) به سوی فرعون با دلایل روشن اشاره می‌کند و سپس بیان می‌دارد که فرعون و یارانش حضرت موسی (ع) را تکذیب کردند و در پایان فرعون و لشکریانش را به سزای اعمالشان در دریا غرق کرد.
آنگاه که او را با برهانی روشن به سوی فرعون فرستادیم
فَتَوَلّیٰ بِرُکْنِهى
امّا فرعون، و بزرگان دولتش که بر آنها تکیه داشت، روبرگرداندند
وَ قالَ ساحِرٌ اَوْ مَجْنونٌ (۳۹)
و فرعون گفت: «این فرد یا جادوگر است یا دیوانه«
فَاَخَذْناهُ وَ جُنودَهو
ما هم او و سپاهیانش را، به مجازات گرفتار کردیم ؛
فَنَبَذْناهُمْ فِى الْیَمِّ وَ هُوَ مُلیمٌ (۴۰)
و آنان را به دریا افکندیم، در حالی که او، در خورِ سرزنش بود.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است :
و در کار موسیٰ نشانه‌ای نهادیم، آنگاه که او را با برهانی روشن به سوی فرعون فرستادیم ؛ امّا فرعون، و بزرگان دولتش که بر آنها تکیه داشت، رو برگرداندند و فرعون گفت: این فرد یا جادوگر است یا دیوانه؛ ما هم او و سپاهیانش را، به مجازات گرفتار کردیم و آنان را به دریا افکندیم، در حالی که او، در خورِ سرزنش بود.
