این نوشتار شامل سوره حاقه آیات ۱ تا ۸ از کلام الله مجید می‌باشد که به توضیح روز قیامت و سرنوشت اقوام ثمود و عاد می‌پردازد. در این آیات، خداوند از روز قیامت به عنوان روزی یاد می‌کند که همه چیز در آن فرو می‌ریزد و مردم در آن روز دچار سختی و بلا خواهند شد. همچنین، سرنوشت دو قوم طغیانگر ثمود و عاد یادآوری می‌شود که به دلیل انکار روز قیامت، با بلاهای سخت الهی مواجه شدند و از بین رفتند. خواننده محترم می‌تواند با مطالعه این آیات و ترجمه فارسی آنها، از اهمیت روز قیامت و سرانجام کسانی که آن را انکار می‌کنند، بیشتر آگاه شود.
[i] قوم عاد مردمی درشت اندام و غول‌پیکر بودند، لذا خدای متعال آنها را به درختان خرما، تشبیه فرموده است. امروزه باستانشناسان استخوانهای بزرگ آنان را کشف کرده‌اند، دلیل بزرگی آنها به وضعیت آب و هوایی و نوع تغذیه آنها مربوط بوده است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
قیامت چیست؟ و تو چه میدانی که آن حادثه مهم، چیست؟ اقوام «ثمود» و «عاد» آن حادثه‌ی مهم را دروغ شمردند؛ پس قوم ثمود، به خاطر سرکشی، به هلاکت رسیدند و قوم عاد، با تندبادی بنیان‌کَن، به هلاکت رسیدند ، هفت شب و هشت روز پیاپی، آن باد را بر آنان چیره کرد و آن گروه را، در آن حال از پا افتاده می‌دیدی؛ اینک بنگر، آیا از آنان هیچ اثری باقی‌مانده است؟
