در این مقاله، سوره شمس آیات ۱۱ تا ۱۵ از کلام الله مجید آورده شده است که به بیان سرکشی و انکار قوم ثمود و مجازات الهی آنان به دلیل کشتن ناقه الهی و اذیت و آزار رسول خدا، صالح می‌پردازد. این آیات تاریخچه تکبر و طغیان قوم ثمود در برابر پیام الهی و سرانجام دردناکی که در پی آن رقم خورد را بیان می‌کند تا عبرتی برای انسان‌های آینده باشد. مطالعه این آیات می‌تواند برای هشدار به متکبران و یادآوری قدرت خداوند بسیار مفید باشد.
کَذَّبَتْ ثَمودُ بِطَغْواها (۱۱)
ثمود به سبب سرکشی‌شان حقایق را دروغ شمردند
اِذِ انْبَعَثَ اَشْقاها (۱۲)
آنگاه که بدبخت‌ترینشان برخاست
فَقالَ لَهُمْ رَسولُ اللّه
و فرستاده‌ی خدا -حضرت صالح- به آنان گفت:
ناقَهَ اللّهِ وَ سُقْیاها (۱۳)
«حقّ مادّه شتر خدا و سهم آبش را مراعات کنید!»
فَکَذَّبوهُ فَعَقَروها
امّا او را دروغگو خوانده و آن شتر را کشتند؛
فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ
خدا هم به خاطر گناهشان، برآنان خشم گرفت ؛
فَسَوّاها (۱۴)
و آن شهر را با خاک یکسان کرد
وَ لایَخافُ عُقْباها (۱۵)
و خداوند، از پیامد مجازاتشان، ترسی ندارد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
ثمود به سبب سرکشی‌شان حقایق را دروغ شمردند، آنگاه که بدبخت‌ترینشان برخاست و فرستاده‌ی خدا -حضرت صالح- به آنان گفت: «حقّ مادّه شتر خدا و سهم آبش را مراعات کنید!» امّا او را دروغگو خوانده و آن شتر را کشتند؛ خدا هم به خاطر گناهشان، بر آنان خشم گرفت و آن شهر را با خاک یکسان کرد
