در این مقاله، به بررسی سوره نساء آیات 48 تا 50 خواهیم پرداخت. این آیات به موضوع شرک ورزیدن، یکی از گناهان کبیره در اسلام، می‌پردازند و تأکید می کنند که خداوند هر گناهی را می بخشد، به جز شرک. همچنین، در این آیات، بحث در مورد خودستایی انسان ها و تزکیه آن ها توسط خداوند مطرح شده است. در ادامه، معنی دقیق این آیات را در زبان فارسی بررسی خواهیم کرد، تا شما را در فهم بهتر این مفاهیم یاری دهیم.
اِنَّ اللّهَ لایَغْفِرُ اَنْ یُشْرَکَ بِه‌ى
قطعاً خداوند، گناه شرک ورزیدن به خودش را نمی‌آمرزد
وَ یَغْفِرُ ما دونَ ذٰلِکَ لِمَنْ یَشاءُ
ولی گناه کمتر از آن را برای هر کس که بخواهد، می‌بخشد
وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ
و هر کس به خدا شرک آورد،
فَقَدِ افْتَریٰ اِثْمًا عَظیمًا (48)
با دروغی که بافته، قطعاً گناهی بزرگ مرتکب شده است
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذینَ یُزَکّونَ اَنْفُسَهُمْ
آیا کسانی را که خود ستایی می‌کنند، دیده‌ای؟
بَلِ اللّهُ یُزَکّى مَنْ یَشاءُ
بلکه خداست که هر کس را می‌خواهد پاک و تزکیه می‌کند
وَ لایُظْلَمونَ فَتیلًا (49)
و به اندازه‌ی سر سوزنی ستم نمی‌بینند
اُنْظُرْ کَیْفَ یَفْتَرونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ
بنگر چگونه بر خدا دروغ می‌بندند؟
وَ کَفیٰ بِه‌ى اِثْمًا مُبینًا (50)
همین بس که آن دروغ، گناهی آشکار است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
قطعاً خداوند، گناه شرک ورزیدن به خودش را نمی‌آمرزد ولی گناه کمتر از آن را برای هر کس که بخواهد، می‌بخشد. و هر کس به خدا شرک آورد، قطعاً گناهی بزرگ مرتکب شده است.
