
در این مقاله، به بررسی و تفسیر فارسی سوره عظیمه آل عمران آیات 7 تا 9 خواهیم پرداخت. این آیات از جمله آیات مهم و حیاتی قرآن هستند که بر موضوعاتی چون اهمیت آیات محکم و متشابه، نقش تأویل در فهم قرآن و حقیقت وجودی کسانی که دلهایشان به سوی انحراف میکشد، اشاره دارند. این آیات همچنین تاکیدی قوی بر ایمان به خدا، بخشندگی او، و وعدهی قطعی قیامت میکنند. در ادامه، با هم، به ترجمه فارسی و تفسیر این آیات پر معنا خواهیم پرداخت.
هُوَ الَّذى اَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ | او همان کسی است که بر تو، این کتاب را نازل کرد؛ |
مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ اُمُّ الْکِتابِ | بعضی از آن آیات، «دستوراتِ عَمَلی» است، که اساسِ کتابند؛ |
وَ اُخَرُ مُتَشابِهاتٌ | و بعضی دیگر «متشابهات» هستند؛ |
فَاَمَّا الَّذینَ فى قُلوبِهِمْ زَیْغٌ | در این حال، آنان که در دلهایشان انحرافی هست، |
فَیَتَّبِعونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ اِبْتِغاءَ الْفِتْنَهِ | برای فتنهجویی به دنبال متشابهات آن میروند؛ |
وَ ابْتِغاءَ تَأْویلِهى | و به دنبال تأویل قرآن هستند؛ |
وَ ما یَعْلَمُ تَأْویلَهو اِلَّا اللّهُ | با آنکه جز خدا، کسی تأویل کتاب را نمیداند؛ |
وَ الرّاسِخونَ فِى الْعِلْمِ یَقولونَ | و دانشمندان الهی و صاحب نظران میگویند: |
آمَنّا بِهى کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا | «به آن ایمان آوردیم همهاش از جانب خدای ماست[i]» |
وَ ما یَذَّکَّرُ اِلّا اُولُو الْاَلْبابِ (7) | و جز خردمندان پند نمیگیرند (7) |
رَبَّنا لاتُزِغْ قُلوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا | خدایا، پس از آنکه ما را هدایت کردی، دلهای ما را منحرف نکن؛ |
وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً | و به ما از جانب خود رحمتی ببخش؛ |
اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ (8) | که فقط خود تو، بسیار بخشنده هستی (8) |
رَبَّنا اِنَّکَ جامِعُ النّاسِ | خدایا، مردم را تو جمع میکنی؛ |
لِیَوْمٍ لارَیبَ فیهِ | در روزی که هیچ شکّی در آن نیست، |
اِنَّ اللّهَ لایُخْلِفُ الْمیعادَ (9) | مسلّماً خدا وعده خلافی نمیکند. (9) |
[i] حرف واو در ابتدای این جمله، عطف نیست، استیناف است، زیرا اگر واو را عطف بگیریم آنگاه «اللّه» و «راسخون فی العلم» مستثنا میشوند و چون نقش واحدی پیدا میکنند، هر دو، گوینده این جمله خواهند شد: «به آن ایمان آوردیم همهاش از جانب خدای ماست»، که این خطایی روشن است.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است :
- بعضی از آیات قرآن، «دستوراتِ عَمَلی» است، که اساسِ کتابند؛ شما باید قرآن را مطالعه کنید و دستورات اجرایی آن را در زندگی خود، پیاده کنید. شب هنگام، این دعا را زمزمه کنید: «خدایا، پس از آنکه ما را هدایت کردی، دلهای ما را منحرف نکن؛ و به ما از جانب خود رحمتی بخش؛ که تو، بسیار بخشنده هستی؛
- خدایا، در روزی که هیچ شکّی در آن نیست، تو مردم را جمع میکنی؛ مسلّماً تو وعده خلافی نمیکنی»