در این مقاله، بر آیات 104 تا 109 سوره آلِ عِمران از قرآن کریم تمرکز خواهیم کرد. این آیات به معنی رستگاری و عدالت و چگونگی تفسیر و درک آنها در جامعه پرداخته است. برخی از موضوعات مهمی که در این آیات آمده است شامل وظیفه ما به عنوان اعضای جامعه در دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر، اهمیت پیروی از دین پس از شناخت، و پیامدهای ناگوار کفر بعد از ایمان است. ما در اینجا ترجمه دقیق و تفسیری روشن از این آیات را در اختیار شما خواهیم گذاشت، تا بتوانید مفهوم و معنای آنها را بهتر درک کنید.
وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّهٌ یَدْعونَ اِلَى الْخَیْرِ | و باید از میان شما گروهی باشند که به نیکی دعوت کنند: |
وَ یَأْمُرونَ بِالْمَعْروفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ | به کار پسندیده امر و از کار ناپسند، نهی کنند[i] |
وَ اُولٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحونَ (104) | و آنان، همان رستگاران هستند[ii](104) |
وَ لاتَکونوا کَالَّذینَ تَفَرَّقوا وَ اخْتَلَفوا | و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف پیدا کردند، |
مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ | بعد از آن که برایشان دلایل روشن آمد، |
وَ اُولٰئِکَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ (105) | و آنان مجازاتی بزرگ دارند. (105) |
یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجوهٌ | روزی که چهرههایی سپید و چهرههایی سیاه گردد؛ |
فَاَمَّا الَّذینَ اسْوَدَّتْ وُجوهُهُمْ | آنگاه به کسانی که چهرههایشان سیاه شده، گفته میشود: |
اَکَفَرْتُمْ بَعْدَ ایمانِکُمْ | «آیا بعد از ایمان کافر شدید؟ |
فَذوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرونَ (106) | پس مجازات را بچشید، زیرا حقیقت را نپذیرفتید» (106) |
وَ اَمَّا الَّذینَ ابْیَضَّتْ وُجوهُهُمْ | و امّا کسانی که چهره آنها سپید و درخشان است ، |
فَفى رَحْمَهِ اللّهِ هُمْ فیها خالِدونَ (107) | در رحمت خدا هستند و در آن حال، ماندگارند (107) |
تِلْکَ آیاتُ اللّهِ نَتْلوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ | این است آیات خدا، که آنها را به درستی بر تو میخوانیم ؛ |
وَ مَا اللّهُ یُریدُ ظُلْمًا لِلْعالَمینَ (108) | و خدا هرگز برای جهانیان، ستمی نمیخواهد (108) |
وَ لِلّهِ ما فِى السَّماواتِ وَ ما فِى الْاَرْضِ | آنچه در آسمانها و زمین است، در مالکیّت خداست؛ |
وَ اِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الْاُمورُ (109) | و اختیار هرکاری به دست اوست. (109) |
[i] افرادی که چنین وظیفهای را به عهده میگیرند باید صالح باشند؛ زیرا نصیحت واعظ بی عمل، اثری ندارد، آن افراد باید سطح آگاهی مردم را افزایش دهند و از گسترش کارهای ناپسند جلوگیری نمایند.
[ii] گروهی از بزرگان جامعه باید به این کارها مشغول باشند تا اختلافات و ضعفهای جامعه را از بین ببرند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- به نیکی دعوت کنید، به کار پسندیده امر و از کار ناپسند، نهی کنید تا به مقام رستگاری برسید
- و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف پیدا کردند، بعد از آن که برایشان دلایل روشن آمد، آنان مجازاتی بزرگ دارند.