در این مقاله، بر آیات 104 تا 109 سوره آلِ عِمران از قرآن کریم تمرکز خواهیم کرد. این آیات به معنی رستگاری و عدالت و چگونگی تفسیر و درک آنها در جامعه پرداخته است. برخی از موضوعات مهمی که در این آیات آمده است شامل وظیفه ما به عنوان اعضای جامعه در دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر، اهمیت پیروی از دین پس از شناخت، و پیامدهای ناگوار کفر بعد از ایمان است. ما در اینجا ترجمه دقیق و تفسیری روشن از این آیات را در اختیار شما خواهیم گذاشت، تا بتوانید مفهوم و معنای آنها را بهتر درک کنید.
پس مجازات را بچشید، زیرا حقیقت را نپذیرفتید» (106)
وَ اَمَّا الَّذینَ ابْیَضَّتْ وُجوهُهُمْ
و امّا کسانی که چهره آنها سپید و درخشان است ،
فَفى رَحْمَهِ اللّهِ هُمْ فیها خالِدونَ (107)
در رحمت خدا هستند و در آن حال، ماندگارند (107)
تِلْکَ آیاتُ اللّهِ نَتْلوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ
این است آیات خدا، که آنها را به درستی بر تو میخوانیم ؛
وَ مَا اللّهُ یُریدُ ظُلْمًا لِلْعالَمینَ (108)
و خدا هرگز برای جهانیان، ستمی نمیخواهد (108)
وَ لِلّهِ ما فِى السَّماواتِ وَ ما فِى الْاَرْضِ
آنچه در آسمانها و زمین است، در مالکیّت خداست؛
وَ اِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الْاُمورُ (109)
و اختیار هرکاری به دست اوست. (109)
[i] افرادی که چنین وظیفهای را به عهده میگیرند باید صالح باشند؛ زیرا نصیحت واعظ بی عمل، اثری ندارد، آن افراد باید سطح آگاهی مردم را افزایش دهند و از گسترش کارهای ناپسند جلوگیری نمایند.
[ii] گروهی از بزرگان جامعه باید به این کارها مشغول باشند تا اختلافات و ضعفهای جامعه را از بین ببرند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
به نیکی دعوت کنید، به کار پسندیده امر و از کار ناپسند، نهی کنید تا به مقام رستگاری برسید
و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف پیدا کردند، بعد از آن که برایشان دلایل روشن آمد، آنان مجازاتی بزرگ دارند.