در این مقاله، سوره آل عمران آیات 121 تا 129 قرآن کریم را بررسی می کنیم که در آن، رویدادهای مهمی از جنگ بدر و تجربیات حاصل از آن به تصویر کشیده شده است. در این بخش از سوره آل عمران، خداوند به پیامبر خود محمد (ص)، کیفیت و حوادثی که در آن روز رخ داد را یاد آوری می‌کند تا درس عبرت آموزی برای ما باشد. این آیات به بررسی توثیق خداوند از مؤمنان در زمان ضعف، اهمیت تقوا و شکرگزاری، و نیز رحمت و عدل الهی می پردازد. همچنین، این آیات تأکید می کنند که یاری خداوند در جنگ برای مؤمنان وجود دارد، حتی در مواجهه با تهدیدات بزرگ.
| وَ اِذْ غَدَوْتَ مِنْ اَهْلِکَ | و یاد کن وقتی که صبحگاه از نزد خانواده خود، خارج شدی؛ |
| تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنینَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ | و مؤمنان را در مواضعی برای جنگیدن جا می‌دادی؛ |
| وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (121) | حال آنکه خدا شنوایی داناست |
| اِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْکُمْ اَنْ تَفْشَلا | به یادآور هنگامی که دوگروه از شما، قصد سستی درجنگ داشتند؛ |
| وَ اللّهُ وَلِیُّهُما | با آنکه خدا یاورشان بود؛ |
| وَ عَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنونَ (122) | و مؤمنان باید بر خدا توکّل کنند |
| وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَ اَنْتُمْ اَذِلَّهٌ | مسلّماً خدا شما را در «بدر» یاری کرد؛ در حالیکه ناتوان بودید؛ |
| فَاتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرونَ (123) | پس تقوای الهی داشته باشید تا شکرگزار شوید |
| اِذْ تَقولُ لِلْمُؤْمِنینَ اَلَنْ یَکْفِیَکُمْ اَنْ یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ | آنگاه که به مؤمنان گفتی: «آیا کافی نیست که خدا یاریِتان کند |
| بِثَلاثَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُنْزَلینَ (124) | با سه هزار فرشته‌ای که فرو می‌فرستد؟» |
| بَلیٰ اِنْ تَصْبِروا وَ تَتَّقوا | بله، اگر صبور و خویشتندار باشید، |
| وَ یَأْتوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هٰذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُسَوِّمینَ (125) | هنگامی که دشمنان با این هیجانشان به سراغ شما بیایند، صاحب اختیارتان با پنج هزار فرشته‌ی نشان‌دار، شما را یاری می‌کند |
| وَ ما جَعَلَهُ اللّهُ اِلّا بُشْریٰ لَکُمْ | و خدا آن را فقط برای بشارت، بر شما قرار داد؛ |
| وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلوبُکُمْ بِهى | تا دل‌هایتان بدان آرامش یابد؛ |
| وَ مَا النَّصْرُ اِلّا مِنْ عِنْدِ اللّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ(126) | و شما یاری نخواهید شد، مگر ازسوی خدای توانای حکیم |
| لِیَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذینَ کَفَروا | شما را یاری داد تا ریشه‌ی بعضی از کافران را قطع کند |
| اَوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبوا خائِبینَ (127) | یا سرکوبشان کند تا ناامید بازگردند |
| لَیْسَ لَکَ مِنَ الْاَمْرِ شَىْءٌ | چیزی از این کارها به دست تو نیست؛ |
| اَوْ یَتوبَ عَلَیْهِمْ اَوْ یُعَذِّبَهُمْ | یا توبهی آنان را می‌پذیرد، یا آنان را مجازات می‌کند؛ |
| فَاِنَّهُمْ ظالِمونَ (128) | چرا که آنان ستمکارند |
| وَ لِلّهِ ما فِى السَّماواتِ وَ ما فِى الْاَرْضِ | آنچه در آسمان‌ها و زمین است، همه در اختیار خداست؛ |
| یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ | هر که را بخواهد می‌آمرزد و هر که را بخواهد مجازات می‌کند؛ |
| وَ اللّهُ غَفورٌ رَحیمٌ (129) | و خدا آمرزنده و مهربان است. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- اگر صبور و خویشتندار باشید، هنگامی که دشمنان سراغ شما بیایند، خدا که صاحب اختیارتان است، شما را یاری می‌کند؛ شما یاری نخواهید شد، مگر از سوی خدای پیروزمندِ حکیم. آنچه در آسمان‌ها و زمین است، همه در اختیار خداست و خدا آمرزنده و مهربان است.
