در این مقاله به بررسی سوره آل عمران آیات ۱۸۷ تا ۱۸۸ خواهیم پرداخت. این آیات به توضیح نقش بزرگان اهل کتاب در شرح و تفسیر کتاب الهی می‌پردازد که چگونه این افراد، بجای اینکه پیمان خود را با خداوند برقرار کنند و معنای واقعی کتاب الهی را برای مردم بیان کنند، آن را پشت سر انداختند و به بهای ناچیزی فروختند. این آیات همچنین بیان می کنند که چگونه این افراد از کردارهای نادرست خود لذت می‌برند و دوست دارند که برای کارهایی که انجام نداده‌اند، تحسین شوند. در نهایت، این آیات به ما یادآور می‌شوند که این افراد نمی تونند از مجازات الهی فرار کنند و مجازاتی دردناک در انتظار آن ها است.
ولی آن را پشت سر انداختند و به بهایی ناچیز فروختند
فَبِئْسَ ما یَشْتَرونَ (۱۸۷)
و چه بد چیزی به جای آن خریدند (۱۸۷)
لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَفْرَحونَ بِما اَتَوْا
هرگز گمان نکنید آنان که به کردار زشت خود، شادمانند،
وَ یُحِبّونَ اَنْ یُحْمَدوا بِما لَمْ یَفْعَلوا
و دوست دارند تا به خاطر کارهایی که نکرده‌اند، تشویق شوند،
فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَهٍ مِنَ الْعَذابِ
هرگز گمان مکن آنان از مجازات، نجات یافته‌اند؛
وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ (۱۸۸)
بلکه مجازاتی دردناک دارند. (۱۸۸)
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
در نظر بیاورید که خدا برایتان کتاب فرستاده است و پیمان گرفته که حتماً آن را برای مردم بیان کنید و کتمان نکنید؛ هرگز گمان نکنید آنان که به کردار زشت خود، شادمانند، و دوست دارند تا به خاطر کارهایی که نکرده‌اند، تشویق شوند، هرگز گمان مکن آنان از مجازات، نجات یافته‌اند بلکه مجازاتی دردناک دارند.
