در این مقاله، ما به بررسی سوره نساء آیات 1 تا 6 خواهیم پرداخت. این سوره و آیات مربوطه حاوی دستورات موکد الهی در مورد احترام به حقوق دیگران، به خصوص خانواده و یتیمان است. این سوره تاکید می کند که مردم باید تقوای خدا را حفظ کنند و به ارزش هر انسان به عنوان موجودی که خداوند آفریده است، احترام گذارند. این فصل همچنین شامل آیاتی است که به مسائل مالی مربوط به یتیمان، حقوق زنان، و تقسیم منصفانه اموال می پردازد. در ادامه این مقاله، ما ترجمه فارسی این آیات را ارائه خواهیم داد و تفسیر آنها را بررسی خواهیم کرد.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیمِ | به نام خدایی که مهرش بسیار است و همیشگی |
یا اَیُّهَا النّاسُ اتَّقوا رَبَّکُمُ | ای مردم تقوای الهی داشته باشید |
اَلَّذى خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ | از آن خالقی که شما را از «نَفْس واحده» آفرید |
وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها | و همسرش را نیز از همان جنس آفرید |
وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا کَثیرًا وَ نِساءً | و از آن دو، مردان و زنان بسیاری را آفرید و پراکنده کرد |
وَاتَّقُوااللّهَ | و تقوای الهی داشته باشید؛ |
الَّذى تَساءَلونَبِهى | از همان خدایی که، با سوگند به او از یکدیگر درخواست میکنید |
وَ الْاَرْحامَ اِنَّ اللّهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیبًا (1) | و حقّ خویشان را مراعات کنید که خدا همواره مراقب شماست (1) |
وَ آتوا الْیَتامیٰ اَمْوالَهُمْ | اموال یتیمان را وقتی رشد کردند، به آنان بدهید؛ |
وَ لاتَتَبَدَّلُوا الْخَبیثَ بِالطَّیِّبِ | و اموال خوب و بد را با یکدیگر عوض نکنید؛ |
وَ لاتَأْکُلوا اَمْوالَهُمْ اِلیٰ اَمْوالِکُمْ | و اموال آنان را با اموال خودتان، نخورید؛ |
اِنَّهو کانَ حوبًا کَبیرًا (2) | که این گناهی بزرگ است (2) |
وَ اِنْ خِفْتُمْ اَلّا تُقْسِطوا فِى الْیَتامیٰ | و اگر میترسید که در ازدواج با دختران یتیم عدالت نورزید، |
فَانْکِحوا ما طابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ | با هر زن دیگری که دوست داشتید، ازدواج کنید |
مَثْنیٰ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ | دو یا سه یا چهار زن را میتوانید به همسری بگیرید |
فَاِنْ خِفْتُمْ اَلّا تَعْدِلوا فَواحِدَهً | امّا اگر میترسید به عدالت رفتار نکنید، فقط به یک همسر |
اَوْ ما مَلَکَتْ اَیْمانُکُمْ | یا به زنانی که مالک آنها هستید، اکتفا کنید |
ذٰلِکَ اَدْنیٰ اَلّا تَعولوا (3) | این کار، نزدیکتر است به اینکه ستم نکنید و منحرف نشوید (3) |
وَ آتوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَهً | مهریّه زنان را با میل و رغبت به آنان پیشکش کنید[i] |
فَاِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَىْءٍ مِنْهُ نَفْسًا | آنگاه اگر بخشی از آن را با میل خود به شما بخشیدند، |
فَکُلوهُ هَنیئًا مَریئًا (4) | راحت و گوارا آن را بخورید (4) |
وَ لاتُؤْتُوا السُّفَهاءَ اَمْوالَکُمُ | و اموال خود را به افراد کمخرد ندهید |
اَلَّتى جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیامًا | زیرا خداوند، آن را برای استواری زندگی شما قرار داده ؛ |
وَ ارْزُقوهُمْ فیها وَ اکْسوهُمْ | ولی به آنان، از رزق خود ببخشید و لباسشان را تأمین کنید |
وَ قولوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْروفًا (5) | و با آنان به شایستگی سخن بگویید (5) |
وَ ابْتَلُوا الْیَتامیٰ حَتّیٰ اِذا بَلَغُوا النِّکاحَ | و یتیمان را بیازمایید تا وقتی به سنّ ازدواج برسند |
فَاِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا | آنگاه اگر در ایشان رشد و توانایی یافتید، |
فَادْفَعوا اِلَیْهِمْ اَمْوالَهُمْ | اموالشان را به آنان برگردانید؛ |
وَ لاتَأْکُلوها اِسْرافًا وَ بِدارًا اَنْ یَکْبَروا | مبادا از ترس اینکه بزرگ شوند، اموالشان را با زیادهروی و شتاب بخورید؛ |
وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ | سرپرستی که توانگر است، خویشتنداری کند |
وَ مَنْ کانَ فَقیرًا فَلْیَأْکُلْ بِالْمَعْروفِ | و هر کس فقیر است، به اندازه معمول از آن مال، مصرف کند |
فَاِذا دَفَعْتُمْ اِلَیْهِمْ اَمْوالَهُمْ فَاَشْهِدوا عَلَیْهِمْ | آنگاه وقتی اموالشان را به آنان دادید، شاهدی را بر آن، گواه بگیرید. |
وَ کَفیٰ بِاللّهِ حَسیبًا (6) | البتّه برای آخرت، حسابرسی خدا کافی است. (6) |
[i] از کلمه «صدقات» استفاده شده، زیرا این هدیه، نشانگر راستی مرد در دوست داشتن همسرش میباشد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- تقوای الهی داشته باشید و حقّ خویشان را مراعات کنید که خدا همواره مراقب شماست . اموال یتیمان را که نزد شماست، وقتی رشد کردند، به آنان بدهید؛ و اموال خوب و بد را با یکدیگر عوض نکنید؛ مهریّه زنان را با میل و رغبت به آنان پیشکش کنید، اموال خود را به افراد کمخرد ندهید، زیرا خداوند، آن را برای استواری زندگی شما قرار داده؛ ولی به آنان، از رزق خود ببخشید و لباسشان را تأمین کنید و با آنان به شایستگی سخن بگویید