| اَلَّذینَ یَبْخَلونَ وَ یَأْمُرونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ | همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل دعوت می‌کنند |
| وَ یَکْتُمونَ ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهى | و آنچه را خدا از فضل خود به آنها داده، کتمان می‌کنند |
| وَ اَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ عَذابًا مُهینًا (37) | که برای منکرانِ حقیقت مجازاتی خوار کننده، آماده کردیم |
| وَ الَّذینَ یُنْفِقونَ اَمْوالَهُمْ رِئاءَ النّاسِ | و آنان که اموال خود را برای ریاکاری در برابرِ مردم، خرج می‌کنند |
| وَ لایُؤْمِنونَ بِاللّهِ وَ لابِالْیَوْمِ الْـآخِرِ | و به خدا و به روز قیامت ایمان نمی‌آورند |
| وَ مَنْ یَکُنِ الشَّیْطانُ لَهو قَرینًا فَساءَ قَرینًا (38) | و هرکس با شیطان همنشین باشد، همنشین بدی دارد |
| وَ ماذا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنوا بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْـآخِرِ | چه می‌شد اگر آنها به خدا و روز قیامت ایمان می‌آوردند |
| وَ اَنْفَقوا مِمّا رَزَقَهُمُ اللّهُ | و از آنچه خدا به آنان روزی داده، انفاق می‌کردند |
| وَ کانَ اللّهُ بِهِمْ عَلیمًا (39) | و همواره خدا به حال آنان داناست |
| اِنَّ اللّهَ لایَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّهٍ | مسلّماً خدا در قیامت به اندازه‌ی ذرّه‌ای ستم نمی‌کند |
| وَ اِنْ تَکُ حَسَنَهً یُضاعِفْها | و اگر کار خوب و نیکی باشد، خدا آن را دو چندان می‌کند |
| وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ اَجْرًا عَظیمًا (40) | و از نزد خویش پاداش بسیار بزرگی خواهد داد |
| فَکَیْفَ اِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ اُمَّهٍ بِشَهیدٍ | حالشان چگونه است آنگاه که از هر گروه شاهدی بیاوریم؟ |
| وَ جِئْنا بِکَ عَلیٰ هٰؤُلاءِ شَهیدًا (41) | و تو را ای پیامبر گواه و شاهد بر آنان بیاوریم |
| یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا وَ عَصَوُا الرَّسولَ | آن روز کافرانی که از پیامبر سرپیچی کردند، آرزو می‌کنند |
| لَوْ تُسَوّیٰ بِهِمُ الْاَرْضُ | که بمیرند و با خاکِ زمین، یکسان شوند؛ |
| وَ لایَکْتُمونَ اللّهَ حَدیثًا (42) | و نمی‌توانند از خدا، هیچ رویدادی را پنهان کنند. |
