در این مقاله، متن عربی و ترجمه فارسی سوره نساء آیات 101 تا 104 از قرآن کریم را مطالعه خواهید کرد. این آیات به مسائل مرتبط با نماز در شرایط خطرناک و جنگ می‌پردازند و راهنمایی‌های اساسی در مورد چگونگی ادای نماز در چنین شرایطی را ارائه می‌دهند. این آیات بر اهمیت نماز و یاد خدا، حتی در میانه‌ی موقعیت‌های پرتنش و خطرناک، تاکید دارند. ادامه دادن به ادای نماز و یاد خدا، مستلزم ایمان، استقامت و اراده قوی است که مؤمنان را در مقابل چالش‌ها، قوی می‌کند. این آیات به تفاوت امیدها و آرزوهای مؤمنان و کافران اشاره می‌کنند، که نشان‌دهنده ارزش‌های متفاوت و تعالی ایمان به خدا است.
| وَ اِذا ضَرَبْتُمْ فِى الْاَرْضِ | وقتی در زمین مسافرت می‌کنید، |
| فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ اَنْ تَقْصُروا مِنَ الصَّلاهِ | بر شما گناهی نیست که نماز را کوتاه کنید؛ |
| اِنْ خِفْتُمْ اَنْ یَفْتِنَکُمُ الَّذینَ کَفَروا | اگر می‌ترسید که کافران شما را مورد حمله قرار دهند . |
| اِنَّ الْکافِرینَ کانوا لَکُمْ عَدُوًّا مُبینًا (101) | زیرا کافران همواره برای شما، دشمنی آشکارند |
| وَ اِذا کُنْتَ فیهِمْ فَاَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاهَ | ای پیامبر، هرگاه در میان آنان ، در میدان جنگ، نماز برپا می‌داری، |
| فَلْتَقُمْ طائِفَهٌ مِنْهُمْ مَعَکَ | گروهی از آنان باید برای نماز با تو برخیزند |
| وَ لْیَأْخُذوا اَسْلِحَتَهُمْ | ولی سلاحشان را در کنار خود بگیرند، |
| فَاِذا سَجَدوا فَلْیَکونوا مِنْ وَرائِکُمْ | پس وقتی که سجده کردند و نماز تمام شد، باید مراقب شما باشند |
| وَ لْتَأْتِ طائِفَهٌ اُخْریٰ لَمْ یُصَلّوا فَلْیُصَلّوا مَعَکَ | تا گروه دیگر که نماز نخوانده‌اند، بیایند و با تو نماز بخوانند؛ |
| وَ لْیَأْخُذوا حِذْرَهُمْ وَ اَسْلِحَتَهُمْ | ولی احتیاط کنند و سلاح به همراه داشته باشند. |
| وَدَّ الَّذینَ کَفَروا | کافران بسیار دوست دارند |
| لَوْ تَغْفُلونَ عَنْ اَسْلِحَتِکُمْ وَ اَمْتِعَتِکُمْ | که شما از سلاح و تجهیزات خود غافل شوید |
| فَیَمیلونَ عَلَیْکُمْ مَیْلَهً واحِدَهً | تا به یکباره و ناگهانی بر شما یورش آورند |
| وَ لاجُناحَ عَلَیْکُمْ | و گناهی بر شما نیست |
| اِنْ کانَ بِکُمْ اَذًى مِنْ مَطَرٍ اَوْ کُنْتُمْ مَرْضیٰ | اگر از باران یا بیماری در رنج باشید |
| اَنْ تَضَعوا اَسْلِحَتَکُمْ وَ خُذوا حِذْرَکُمْ | که سلاحتان را زمین بگذارید؛ ولی احتیاط کنید |
| اِنَّ اللّهَ اَعَدَّ لِلْکافِرینَ عَذابًا مُهینًا (102) | همانا خدا برای کافران عذابی خفّت‌بار آماده کرده است |
| فَاِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاهَ | آنگاه وقتی نماز تمام شد، |
| فَاذْکُرُوا اللّهَ قِیامًا وَ قُعودًا وَ عَلیٰ جُنوبِکُمْ | ایستاده، نشسته و یا بر پهلو خوابیده، خدا را یاد کنید |
| فَاِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَاَقیمُوا الصَّلاهَ | وقتی خطر رفع شد و آسوده شدید، نماز را بر پا دارید |
| اِنَّ الصَّلاهَ کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنینَ | حقیقتاً نماز وظیفه‌ای همیشگی بر عهده مؤمنان می‌باشد |
| کِتابًا مَوْقوتًا (103) | که زمانهای مشخّصی دارد |
| وَ لاتَهِنوا فِى ابْتِغاءِ الْقَوْمِ | و در تعقیب گروه مشرکان سستی نورزید؛ |
| اِنْ تَکونوا تَأْلَمونَ فَاِنَّهُمْ یَأْلَمونَ کَما تَأْلَمونَ | اگر شما رنج می‌کشید آنان نیز همچون شما رنج می‌برند |
| وَ تَرْجونَ مِنَ اللّهِ ما لایَرْجونَ | امّا شما از خدا به چیزی امید دارید که آنها امید ندارند |
| وَ کانَ اللّهُ عَلیمًا حَکیمًا (104) | و خدا همواره دانایی حکیم است. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- وقتی در زمین مسافرت می‌کنید، بر شما گناهی نیست که نماز را کوتاه کنید؛ البته اگر می‌ترسید که کافران شما را مورد حمله قرار دهند. زیرا کافران همواره برای شما، دشمنی آشکارند . حقیقتاً نماز وظیفه‌ای همیشگی بر عُهده مؤمنان می‌باشد که زمانهای مشخّصی دارد
