در این مقاله، نگاهی به سوره نساء آیات 137 تا 141 خواهیم انداخت. این قسمت از قرآن، به توصیف منافقان و کافران میپردازد و بر اصول مهمی در رابطه با رفتاری که مؤمنین در مواجهه با این گروهها باید اتخاذ کنند، تاکید میکند. این آیات با توضیحاتی درباره کسانی که از ایمان به کفر و باز به سوی ایمان رفته و سپس مجدداً کفر خود را افزایش میدهند، آغاز میشود. سپس به مسئله ایمان آوردن به منافقان و کافران، انتظارات آنها از مومنان و نهایتاً حکم دادن خدا در روز قیامت، میپردازد.
در این مقاله، نه تنها متن اصلی آیات به زبان عربی ارائه شده، بلکه ترجمه دقیق و تفسیری درک شده از هر آیه به زبان فارسی نیز آورده شده است .
| اِنَّ الَّذینَ آمَنوا ثُمَّ کَفَروا | قطعاً کسانی که ایمان آوردند، سپس کافر شدند، |
| ثُمَّ آمَنوا ثُمَّ کَفَروا ثُمَّ ازْدادوا کُفْرًا | باز ایمان آوردند و دوباره کافر شدند، سپس بر کفرشان افزودند؛ |
| لَمْ یَکُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ | خداوند هرگز آنان را نمیبخشد، |
| وَ لا لِیَهْدِیَهُمْ سَبیلًا (137) | و به هیچ راهی، هدایتشان نمیکند |
| بَشِّرِ الْمُنافِقینَ بِاَنَّ لَهُمْ عَذابًا اَلیمًا (138) | منافقان را بشارت بده به اینکه مجازاتی دردناک دارند |
| اَلَّذینَیَتَّخِذونَ الْکافِرینَ اَوْلِیاءَ مِنْدونِ الْمُؤْمِنینَ | کسانی که کافران را به جای مؤمنان به سرپرستی خود میگیرند؛ |
| اَیَبْتَغونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّهَ | آیا نزد آنها عزّت و سربلندی میجویند؟ |
| فَاِنَّ الْعِزَّهَ لِلّهِ جَمیعًا (139) | با آنکه همهی عزّت فقط در اختیار خداست |
| وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِى الْکِتابِ | و البتّه او در این کتاب که نازل نموده، فرموده است: |
| اَنْ اِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها | که «هرگاه شنیدید آیات خدا انکار میشود |
| وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدوا مَعَهُمْ | و مسخره میگردد، با آنان ننشینید، |
| حَتّیٰ یَخوضوا فى حَدیثٍ غَیْرِهى | تا به سخنی دیگر، مشغول شوند؛ |
| اِنَّکُمْ اِذًا مِثْلُهُمْ | و اگر درآنجا بمانید در اینحال، شما نیز مثل آنها هستید» |
| اِنَّ اللّهَ جامِعُ | مسلّماً خدا، جمع کنندهی |
| الْمُنافِقینَ وَ الْکافِرینَ فى جَهَنَّمَ جَمیعًا (140) | تمام منافقان و کافران، در جهنّم است |
| اَلَّذینَ یَتَرَبَّصونَ بِکُمْ | کسانی که برای مشاهدهی عاقبت کار شما، به انتظار نشستهاند؛ |
| فَاِنْ کانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللّهِ | اگر پیروزی و فتحی از جانب خدا به شما برسد، |
| قالوا اَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ | میگویند: «آیا ما با شما نبودیم؟» |
| وَ اِنْ کانَ لِلْکافِرینَ نَصیبٌ | و اگر کافران سهم و بهرهای از پیروزی داشته باشند، |
| قالوا اَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ | میگویند: «آیا ما شما را حمایت و تشویق نکردیم؟ |
| وَ نَمْنَعْکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنینَ | و ما بودیم که شما را از آزار مؤمنان حفظ کردیم»؛ |
| فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ | امّا خدا در روز قیامت، میانتان حکم میکند؛ |
| وَ لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلًا (141) | وخدا هرگز راهی را که منکرانِ حقیقت، برمؤمنان، تسلّط یابند، قرار نخواهد داد. |
بد است، توجه داشته باشد: