در این مقاله، نگاهی به سوره نساء آیات 137 تا 141 خواهیم انداخت. این قسمت از قرآن، به توصیف منافقان و کافران میپردازد و بر اصول مهمی در رابطه با رفتاری که مؤمنین در مواجهه با این گروهها باید اتخاذ کنند، تاکید میکند. این آیات با توضیحاتی درباره کسانی که از ایمان به کفر و باز به سوی ایمان رفته و سپس مجدداً کفر خود را افزایش میدهند، آغاز میشود. سپس به مسئله ایمان آوردن به منافقان و کافران، انتظارات آنها از مومنان و نهایتاً حکم دادن خدا در روز قیامت، میپردازد.
در این مقاله، نه تنها متن اصلی آیات به زبان عربی ارائه شده، بلکه ترجمه دقیق و تفسیری درک شده از هر آیه به زبان فارسی نیز آورده شده است .
اِنَّ الَّذینَ آمَنوا ثُمَّ کَفَروا | قطعاً کسانی که ایمان آوردند، سپس کافر شدند، |
ثُمَّ آمَنوا ثُمَّ کَفَروا ثُمَّ ازْدادوا کُفْرًا | باز ایمان آوردند و دوباره کافر شدند، سپس بر کفرشان افزودند؛ |
لَمْ یَکُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ | خداوند هرگز آنان را نمیبخشد، |
وَ لا لِیَهْدِیَهُمْ سَبیلًا (137) | و به هیچ راهی، هدایتشان نمیکند |
بَشِّرِ الْمُنافِقینَ بِاَنَّ لَهُمْ عَذابًا اَلیمًا (138) | منافقان را بشارت بده به اینکه مجازاتی دردناک دارند |
اَلَّذینَیَتَّخِذونَ الْکافِرینَ اَوْلِیاءَ مِنْدونِ الْمُؤْمِنینَ | کسانی که کافران را به جای مؤمنان به سرپرستی خود میگیرند؛ |
اَیَبْتَغونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّهَ | آیا نزد آنها عزّت و سربلندی میجویند؟ |
فَاِنَّ الْعِزَّهَ لِلّهِ جَمیعًا (139) | با آنکه همهی عزّت فقط در اختیار خداست |
وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِى الْکِتابِ | و البتّه او در این کتاب که نازل نموده، فرموده است: |
اَنْ اِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللّهِ یُکْفَرُ بِها | که «هرگاه شنیدید آیات خدا انکار میشود |
وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدوا مَعَهُمْ | و مسخره میگردد، با آنان ننشینید، |
حَتّیٰ یَخوضوا فى حَدیثٍ غَیْرِهى | تا به سخنی دیگر، مشغول شوند؛ |
اِنَّکُمْ اِذًا مِثْلُهُمْ | و اگر درآنجا بمانید در اینحال، شما نیز مثل آنها هستید» |
اِنَّ اللّهَ جامِعُ | مسلّماً خدا، جمع کنندهی |
الْمُنافِقینَ وَ الْکافِرینَ فى جَهَنَّمَ جَمیعًا (140) | تمام منافقان و کافران، در جهنّم است |
اَلَّذینَ یَتَرَبَّصونَ بِکُمْ | کسانی که برای مشاهدهی عاقبت کار شما، به انتظار نشستهاند؛ |
فَاِنْ کانَ لَکُمْ فَتْحٌ مِنَ اللّهِ | اگر پیروزی و فتحی از جانب خدا به شما برسد، |
قالوا اَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ | میگویند: «آیا ما با شما نبودیم؟» |
وَ اِنْ کانَ لِلْکافِرینَ نَصیبٌ | و اگر کافران سهم و بهرهای از پیروزی داشته باشند، |
قالوا اَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْکُمْ | میگویند: «آیا ما شما را حمایت و تشویق نکردیم؟ |
وَ نَمْنَعْکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنینَ | و ما بودیم که شما را از آزار مؤمنان حفظ کردیم»؛ |
فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ | امّا خدا در روز قیامت، میانتان حکم میکند؛ |
وَ لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلًا (141) | وخدا هرگز راهی را که منکرانِ حقیقت، برمؤمنان، تسلّط یابند، قرار نخواهد داد. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- منافقان را بشارت بده به اینکه مجازاتی دردناک دارند . کسانی که کافران را به جای مؤمنان به سرپرستی خود میگیرند؛ آیا نزد آنها عزّت و سربلندی میجویند؟ با آنکه همهی عزّت فقط در اختیار خداست