
در این مقاله، به بررسی بیانات الهی در سوره نساء آیات 146 تا 149 خواهیم پرداخت. این آیات بصیرت بخش و زیبا، رهروان سیر و سلوک الهی را به سمت دو شرط مهم نجات و خوشبختی هدایت میکنند: ایمان و شکرگزاری. آیات به تفصیل این مفاهیم را بیان میکنند و میتوانند راهی برای توبه، اصلاح، پناه بردن به خدا و اخلاص در دین باشند. با توجه به تفسیر و ترجمه آیات، میکوشیم تا درک عمیقتری از معنای این دستورات الهی به دست آوریم.
اِلَّا الَّذینَ تابوا وَ اَصْلَحوا | مگر کسانی که توبه کردند و انحرافات را اصلاح نمودند |
وَ اعْتَصَموا بِاللّهِ وَ اَخْلَصوا دینَهُمْ لِلّهِ | و به خدا پناه بردند و دینشان را برای خدا خالص گرداندند |
فَاُولٰئِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ | پس آنان با مؤمنان هستند |
وَسَوْفَ یُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنینَ اَجْرًا عَظیمًا (146) | و بزودی خدا به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد |
ما یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذابِکُمْ اِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ | خداوند شما را عذاب نمیکند، اگر شکر کنید و ایمان بیاورید |
وَ کانَ اللّهُ شاکِرًا عَلیمًا (147) | با آنکه خدا همواره قدردانِ دانایی است |
لا یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسّوءِ مِنَ الْقَوْلِ | خدا دوست ندارد بدیهای مردم را در سخنتان آشکار نمائید[i] |
اِلّا مَنْ ظُلِمَ | مگر برای کسی که مورد ظلم و ستم قرار گرفته باشد؛ |
وَ کانَ اللّهُ سَمیعًا عَلیمًا (148) | و خدا همواره شنوا و داناست |
اِنْ تُبْدوا خَیْرًا اَوْ تُخْفوهُ اَوْ تَعْفوا عَنْ سوءٍ | اگر کار خیری کنید، آشکار یا پنهان، یا از بدی دیگران بگذرید، |
فَاِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا قَدیرًا (149) | قطعاً خدا نیز بر شما عفو کننده و تواناست |
[i] این آیه نشان میدهد خداوند فریادی که مظلوم بر سر ظالم میکشد را دوست دارد و این تنها فریادی است که خداوند میپسندد. پس ما هم باید از مظلوم حمایت کنیم و به فریادش احترام بگذاریم.
خوب است به شرطی که: