
در این مقاله، سوره مائده آیات 94 تا 96 از قرآن کریم را بررسی خواهیم کرد. این بخش از سوره، به امتحان الهی و تربیت اخلاقی مؤمنین در زمان حج میپردازد. اصول و قواعد چگونگی برخورد با شکار در وقت احرام و عواقب تخطی از این اوامر را توضیح میدهد. همچنین، در این بخش از سوره مائده، مقررات مربوط به شکار در دریا و خشکی و حرمت آن در زمان احرام بیان شده است. در پایان، آیات به اهمیت تقوا و پرهیزگاری از خداوند میپردازد، که همهی ما به سوی او بازمیگردیم.
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا | ای کسانی که ایمان آوردهاید، |
لَیَبْلُوَنَّکُمُ اللّهُ بِشَىْءٍ مِنَ الصَّیْدِ | حتماً خداوند شما را به نوعی از شکار میآزماید؛ |
تَنالُهو اَیْدیکُمْ وَ رِماحُکُمْ | که در حال احرام آن شکار، در تیررَس شما قرار میگیرد؛ |
لِیَعْلَمَ اللّهُ مَنْ یَخافُهو بِالْغَیْبِ | تا خدا معلوم بدارد چه کسی در نهان از او میترسد؛ |
فَمَنِ اعْتَدیٰ بَعْدَ ذٰلِکَ | آنگاه هر کس بعد از این، از حد بگذراند و تعدّی کند، |
فَلَهو عَذابٌ اَلیمٌ (94) | مجازاتی دردناک دارد |
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا | ای کسانی که ایمان آوردهاید: |
لا تَقْتُلُوا الصَّیْدَ وَ اَنْتُمْ حُرُمٌ | شکار را در حالت احرام حج، نکشید |
وَ مَنْ قَتَلَهو مِنْکُمْ مُتَعَمِّدًا | و هر کس از شما آن را عمداً بکشد |
فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ | باید کفّارهای از چهارپایان معادل آنچه کشته است، بدهد |
یَحْکُمُ بِهى ذَوا عَدْلٍ مِنْکُمْ | و دو نفر عادل از شما به برابری آن حکم کنند، |
هَدْیًا بالِغَ الْکَعْبَهِ | تا قربانی به نیازمندان اطراف کعبه برسد |
اَوْ کَفّارَهٌ طَعامُ مَساکینَ | یا کفّارهای دیگر، معادل قیمت آن، غذا به مستمندان بدهد؛ |
اَوْ عَدْلُ ذٰلِکَ صِیامًا لِیَذوقَ وَبالَ اَمْرِهى | یا معادل با آن، روزه بگیرد تا عقوبت کارش را بچشد؛ |
عَفَا اللّهُ عَمّا سَلَفَ | ولی خدا آنچه را که در گذشته کرده، عفو نمود. |
وَ مَنْ عادَ فَیَنْتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ | امّا اگر کسی دوباره به ستم بازگردد، خدا از او انتقام میگیرد؛ |
وَ اللّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقامٍ (95) | خداوند توانا و مجازات کنندهی بدکاران است |
اُحِلَّ لَکُمْ صَیْدُ الْبَحْرِ وَ طَعامُهو | شکار دریا و خوراک آن، برایتان حلال شد |
مَتاعًا لَکُمْ وَ لِلسَّیّارَهِ | تا برای شما و برای کاروانیان، بهرهای باشد. |
وَ حُرِّمَ عَلَیْکُمْ صَیْدُ الْبَرِّ ما دُمْتُمْ حُرُمًا | و شکار خشکی تا زمانی که مُحرِم باشید، بر شما حرام شد |
وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذى اِلَیْهِ تُحْشَرونَ (96) | و از خدایی که همگی، نزد او بازمیگردید، تقوا داشته باشید. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- خدا آنچه را که در گذشته کردهاید، با توبه، عفو میکند. امّا اگر کسی دوباره به ستم بازگردد، خدا از او انتقام میگیرد؛ خداوند پیروزمند و مجازات کنندهی بدکاران است