| وَ اِذْ قالَ اللّهُ یا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ | و در قیامت، هنگامیکه خدا میفرماید: ای عیسیٰ، پسر مریم، |
| اَ اَنْتَ قُلْتَ لِلنّاسِ | آیا تو به مردم گفتی: |
| اِتَّخِذونى وَ اُمِّیَ اِلٰهَیْنِ مِنْ دونِ اللّهِ | «مرا و مادرم را دو خدا بگیرید، در کنار خدای یکتا ؟» |
| قالَ سُبْحانَکَ | عیسیٰ میگوید: «خدایا، تو منزّهی |
| ما یَکونُ لى اَنْ اَقولَ ما لَیْسَ لى بِحَقٍّ | در شأنِ من نیست که سخنی نادرست بگویم، |
| اِنْ کُنْتُ قُلْتُهو فَقَدْ عَلِمْتَهو | و اگر آن را گفته بودم، قطعاً تو میدانستی؛ |
| تَعْلَمُ ما فى نَفْسى | تو، آنچه را در جان من است میدانی؛ |
| وَ لااَعْلَمُ ما فى نَفْسِکَ | ولی من از کُنهِ وجود تو، آگاهی ندارم. |
| اِنَّکَ اَنْتَ عَلّامُ الْغُیوبِ (116) | فقط تویی که به رازهای نهان، کاملاً آگاه هستی |
| ما قُلْتُ لَهُمْ اِلّا ما اَمَرْتَنى بِهى | فقط آنچه را امر کردی به آنان گفتم، |
| اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ رَبّى وَ رَبَّکُمْ | که «اللّه، صاحب اختیار من و خودتان را بپرستید» |
| وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهیدًا ما دُمْتُ فیهِمْ | و بر آنان گواه بودم تا زمانی که در میانشان بودم |
| فَلَمّا تَوَفَّیْتَنى | امّا چون جانِ مرا برگرفتی، |
| کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَیْهِمْ | تو خود مراقب سخنِ آنان بودی ؛ |
| وَ اَنْتَ عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ شَهیدٌ (117) | و تو بر هر چیزی گواهی |
| اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبادُکَ | اگر مجازاتشان کنی مسلّماً آنان بندگان تو هستند. |
| وَ اِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ | و اگر آنان را ببخشی، |
| فَاِنَّکَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (118) | تویی که توانا وحکیمی» |
| قالَ اللّه هٰذا یَوْمُ | خدا فرمود: «این، روزی است که |
| یَنْفَعُ الصّادِقینَ صِدْقُهُمْ | صداقت به اهلش، سود رساند؛ |
| لَهُمْ جَنّاتٌ تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهارُ | برای آنها باغهایی است که از زیر آنها، نهرها جاری است |
| خالِدینَ فیها اَبَدًا | در حالی که همیشه در آنجا ماندگارند |
| رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضوا عَنْهُ | خداوند از آنان خشنود است و آنان از خدا راضیاند |
| ذٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (119) | این، همان کامیابی بزرگ است» |
| لِلّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ وَ ما فیهِنَّ | حکومت آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست، برای خداست |
| وَ هُوَ عَلیٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ (120) | و او بر هر کاری تواناست. |
