در این مقاله، به بررسی سوره أنعام آیات 25 تا 32 خواهیم پرداخت. این آیات پرده از روی رفتار و باورهای کسانی که پیام الهی را انکار میکنند برمیدارد و به بیان تبعات این رفتار در دنیا و آخرت میپردازند. در این آیات، خداوند به توصیف حال کسانی میپردازد که با وجود مشاهده نشانههای الهی، باز هم آنها را رد میکنند و میگویند این نشانه ها فقط افسانههای کهنه هستند. این دیدگاه منجر به کوری دلهایشان شده و باعث میشود تا به سوی نابودی پیش روند، بدون اینکه حقیقت را درک کنند.
در انتها، خداوند به توصیف عذاب هولناک آخرت برای این افراد میپردازد و زندگی دنیا را بازی و سرگرمی مینامد. این آیات یک پیام قوی دارند: امیدواری واقعی در خانه آخرت است، برای کسانی که تقوا دارند.
| وَ مِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُ اِلَیْکَ | ای پیامبر، بعضی از آنان به قرآن خواندنِ تو گوش میکنند؛ |
| وَ جَعَلْنا عَلیٰ قُلوبِهِمْ اَکِنَّهً اَنْ یَفْقَهوهُ | ولی ما بر دلهای آنان پردههایی انداخته ایم که آن را درک نکنند؛ |
| وَ فى آذانِهِمْ وَقْرًا | و گوشهایشان را سنگین کردیم. |
| وَ اِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَهٍ لایُؤْمِنوا بِها | و اگر تمام نشانهها را هم ببینند، باز به آنها ایمان نمیآورند؛ |
| حَتّیٰ اِذا جائوکَ یُجادِلونَکَ | و هنگامی که نزد تو بیایند، بحث و جدل میکنند؛ |
| یَقولُ الَّذینَ کَفَروا اِنْهٰذا اِلّااَساطیرُ الْاَوَّلینَ(25) | کافران میگویند: «این فقط افسانههای گذشتگان است» |
| وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ یَنْأَوْنَ عَنْهُ | آنان مردم را از قرآن نهی کرده و خود نیز از آن دوری میکنند؛ |
| وَ اِنْ یُهْلِکونَ اِلّا اَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرونَ (26) | ولی فقط خود را نابود میسازند، امّا نمیفهمند |
| وَ لَوْ تَریٰ اِذْ وُقِفوا عَلَى النّارِ | کاش میدیدی هنگامی که در آتش جهنّم نگهداشته میشوند، |
| فَقالوا یا لَیْتَنا نُرَدُّ | میگویند: «ای کاش به دنیا بازگردانده میشدیم، |
| وَ لانُکَذِّبَ بِآیاتِ رَبِّنا | و آیات و نشانههای خدایمان را دروغ نمیشمردیم؛ |
| وَ نَکونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (27) | و از مؤمنان می شدیم» |
| بَلْ بَدا لَهُمْ ما کانوا یُخْفونَ مِنْ قَبْلُ | بلکه آنچه قبلاً پنهان میکردند، برایشان آشکار میشود، |
| وَ لَوْ رُدّوا لَعادوا لِما نُهوا عَنْهُ | اگر بازگردانده شوند، به آنچه از آن نهی شدهاند، برمیگردند. |
| وَ اِنَّهُمْ لَکاذِبونَ (28) | و بیگمان آنها دروغگو هستند |
| وَ قالوا اِنْ هِیَ اِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیا | میگفتند: «چیزی غیر از همین زندگی دُنیَوی ما وجود ندارد، |
| وَ ما نَحْنُ بِمَبْعوثینَ (29) | و ما، دوباره زنده و برانگیخته نخواهیم شد» |
| وَ لَوْ تَریٰ اِذْ وُقِفوا عَلیٰ رَبِّهِمْ | اگر میدیدی زمانی را که در پیشگاه خدا احضار شوند |
| قالَ اَلَیْسَ هٰذا بِالْحَقِّ | میفرماید: «آیا این قیامت حق نیست؟» |
| قالوا بَلیٰ وَ رَبِّنا قالَ | میگویند: «بله، به خدا سوگند که حق است». میفرماید: |
| فَذوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرونَ (30) | «پس مجازات را بچشید، زیرا حق را انکار میکردید» |
| قَدْ خَسِرَ الَّذینَ کَذَّبوا بِلِقاءِ اللّهِ | مسلّماً کسانی که ملاقات الهی را دروغ شمردند، زیان کردند؛ |
| حَتّیٰ اِذا جاءَتْهُمُ السّاعَهُ بَغْتَهً | تا هنگامی که ناگهان، مرگ سراغشان بیاید؛ |
| قالوا یا حَسْرَتَنا عَلیٰ ما فَرَّطْنا فیها | گویند: «افسوس که چقدر در دنیا کوتاهی کردیم» |
| وَ هُمْ یَحْمِلونَ اَوْزارَهُمْ عَلیٰ ظُهورِهِمْ | در حالی که بار گناهان شان را بر پشت خویش، حمل میکنند. |
| اَلا ساءَ ما یَزِرونَ (31) | واقعاً چه بار سنگین و تنفّرآوری به دوش میکشند! |
| وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا اِلّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ | زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی است، |
| وَ لَلدّارُ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقونَ | و قطعاً سرای آخرت برای اهل تقوا بهتر است. |
| اَفَلا تَعْقِلونَ (32) | آیا عقل خود را به کار نمیگیرید؟ |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- گروهی از مردم میگویند: «چیزی غیر از همین زندگی دُنیَوی ما وجود ندارد، و ما، دوباره زنده و برانگیخته نخواهیم شد». کسانی که ملاقات الهی را دروغ شمردند، زیان کردند؛ هنگامی که ناگهان، مرگ سراغشان بیاید، میگویند: «افسوس که چقدر در دنیا کوتاهی کردیم» در حالی که بار گناهشان را بر پشت خویش، حمل میکنند. واقعاً چه بار سنگین و تنفّرآوری به دوش میکشند! زندگی دنیا فقط بازی و سرگرمی است، و قطعاً سرای آخرت برای اهل تقوا بهتر است.
