لِکُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمونَ (67) | هر خبر الهی، محقّق میشود و به زودی خواهید دانست |
وَ اِذا رَاَیْتَ الَّذینَ یَخوضونَ فى آیاتِنا | و هرگاه افرادی را ببینی که آیات ما را مسخره میکنند، |
فَاَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتّیٰ یَخوضوا فى حَدیثٍ غَیْرِهى | از آنان دوری کن تا به سخنی دیگر مشغول شوند. |
وَ امّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطانُ | و اگر شیطان، تو را به فراموشی انداخت، |
فَلاتَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْریٰ مَعَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ(68) | پس از یادآوری، با آن مردم ستمکار همنشین نشو |
وَ ما عَلَى الَّذینَ یَتَّقونَ مِنْحِسابِهِمْ مِنْ شَىْءٍ | و چیزی از حساب آنان بر عهدهی اشخاص باتقوا نیست. |
وَ لٰکِنْ ذِکْریٰ لَعَلَّهُمْ یَتَّقونَ (69) | ولی یادآوری میکنیم، تا مؤمنان، خود را حفظ کنند |
وَ ذَرِ الَّذینَ اتَّخَذوا دینَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا | رها نما کسانی را که دینشان را، وسیلهی بازی و سرگرمی گرفتهاند |
وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا | در حالیکه زندگی دنیا، آنان را فریفته است؛ |
وَ ذَکِّرْ بِهى | و به وسیلهی قرآن حقایق را به آنان یادآوری کن، |
اَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما کَسَبَتْ | تا مبادا کسی به خاطرِ کارهایش از رحمت الهی محروم شود، |
لَیْسَ لَها مِنْ دونِ اللّهِ وَلِیٌّ وَ لاشَفیعٌ | چرا که جز خدا هیچ سرپرست و شفاعت کنندهای ندارند ؛ |
وَ اِنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لایُؤْخَذْ مِنْها | و اگر هر گونه جایگزینی بدهند، قبول نخواهد شد؛ |
اُولٰئِکَ الَّذینَ اُبْسِلوا بِما کَسَبوا | آنان هستند که به سزای کارهایشان، از رحمت الهی محروم شدند. |
لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ | برای آنان نوشیدنیهایی از آب جوشان است؛ |
وَ عَذابٌ اَلیمٌ بِما کانوا یَکْفُرونَ (70) | و چون حق را پنهان میکردند، مجازاتی دردناک دارند. |