| وَ لاتَسُبّوا الَّذینَ یَدْعونَ مِنْ دونِ اللّهِ | و به معبودِ کسانی که غیرِ خدا را می‌پرستند، دشنام ندهید؛ |
| فَیَسُبّوا اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ | زیرا آنان هم، جاهلانه و از روی دشمنی، به خدا، دشنام میدهند؛ |
| کَذٰلِکَ زَیَّنّا لِکُلِّ اُمَّهٍ عَمَلَهُمْ | این‌چنین برای هر امّتی کردارشان را آراستیم؛ |
| ثُمَّ اِلیٰ رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ | سپس بازگشت آنان به سوی صاحب اختیارشان است؛ |
| فَیُنَبِّئُهُمْ بِما کانوا یَعْمَلونَ (108) | آنگاه او، آنان را از کارهایی که انجام میدادند، باخبر می‌کند |
| وَ اَقْسَموا بِاللّهِ جَهْدَ اَیْمانِهِمْ | آنان با قاطعیّت تمام، به خدا سوگند خوردند، |
| لَئِنْ جاءَتْهُمْ آیَهٌ لَیُؤْمِنُنَّ بِها | که اگر نشانه ای برایشان بیاورد، حتماً به آن ایمان می‌آورند؛ |
| قُلْ اِنَّمَا الْآیاتُ عِنْدَ اللّهِ وَ ما یُشْعِرُکُمْ | بگو: «نشانهها فقط در اختیار خداست، ولی شما را آگاه نمی‌کند»؛ |
| اَنَّها اِذا جاءَتْ لایُؤْمِنونَ (109) | زیرا زمانی‌که آن آیات هم بیاید، ایمان نمی‌آورند |
| وَ نُقَلِّبُ اَفْئِدَتَهُمْ وَ اَبْصارَهُمْ | بنابراین، دل ها و چشم های آنان را وارونه میکنیم؛ |
| کَما لَمْ یُؤْمِنوا بِه‌ى اَوَّلَ مَرَّهٍ | همان طور که اوّلین بار دعوت شدند، ولی به آن ایمان نیاوردند؛ |
| وَ نَذَرُهُمْ فى طُغْیانِهِمْ یَعْمَهونَ (110) | و آنها را در سرکشی خود رها میکنیم تا سرگردان بمانند. |
| وَ لَوْ اَنَّنا نَزَّلْنا اِلَیْهِمُ الْمَلائِکَهَ | حتّی اگر ما، فرشتگان را به سوی آنها می‌فرستادیم، |
| وَ کَلَّمَهُمُ الْمَوْتیٰ | و مردگان نیز با آنان سخن می‌گفتند، |
| وَ حَشَرْنا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَىْءٍ قُبُلًا | و هرچیزی را در مقابلشان گِرد میآوردیم، |
| ما کانوا لِیُؤْمِنوا اِلّا اَنْ یَشاءَ اللّهُ | تنها در صورتی که خدا می‌خواست ایمان می‌آوردند؛ |
| وَ لٰکِنَّ اَکْثَرَهُمْ یَجْهَلونَ (111) | ولی بیشتر آنان نمی‌دانند که خود را محروم می‌کنند. |
