| یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ | آنگاه خدا میفرماید: «ای گروه جنّ و انس، |
| اَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ | آیا پیامبرانی از جنس خودتان نزد شما نیامدند، |
| یَقُصّونَ عَلَیْکُمْ آیاتى | که همواره آیات مرا برایتان میخواندند، |
| وَ یُنْذِرونَکُمْ لِقاءَ یَوْمِکُمْ هٰذا | و شما را از ملاقات امروز هشدار میدادند؟» |
| قالوا شَهِدْنا عَلیٰ اَنْفُسِنا | می گویند: «بلی، ما علیه خودمان گواهی میدهیم». |
| وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا | آری، زندگی دنیا آنان را فریب داده ؛ |
| وَ شَهِدوا عَلیٰ اَنْفُسِهِمْ اَنَّهُمْ کانوا کافِرینَ(130) | و اکنون علیه خودشان گواهی میدهند، که کافر بودهاند |
| ذٰلِکَ اَنْ لَمْ یَکُنْ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُریٰ بِظُلْمٍ | این هشدار به خاطر آن است که، خدای تو بنا ندارد که شهرها را به دلیل ستم مردمشان، نابود کند، |
| وَ اَهْلُها غافِلونَ (131) | در حالیکه اهل آن، غافل باشند |
| وَ لِکُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّا عَمِلوا | آری، برای همه افراد، به خاطر اعمالشان درجاتی هست؛ |
| وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمّا یَعْمَلونَ (132) | و خدای تو، از کارهایی که انجام میدهند، غافل نیست |
| وَ رَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَهِ | صاحب اختیار تو، بی نیاز و مهربان است؛ |
| اِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ ما یَشاءُ | اگر بخواهد شما را نابود، و آنچه را بخواهد، جانشین شما میکند؛ |
| کَما اَنْشَاَکُمْ مِنْ ذُرِّیَّهِ قَوْمٍ آخَرینَ (133) | همانطور که شما را از نسل گروه دیگری، آفرید |
| اِنَّ ما توعَدونَ لَآتٍ | وعدهای که به شما داده میشود، حتماً خواهد آمد؛ |
| وَ ما اَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ (134) | و شما نمیتوانید از وقوع آن، جلوگیری نمایید. |
