در این مقاله، به بررسی سوره أنعام آیات 135 تا 140 خواهیم پرداخت. این آیات به مقابله با سنتهای غلط نظیر قتل فرزندان، فرهنگ تعلقات خاص به خدا و بتها و تحریف دین به نفع خود، میپردازند. سخنان پیامبر اسلام (ص) در مقابله با این تقابلها و توضیح در مورد دین واقعی و خداوندی بیطرف، در آیات مذکور به خوبی ارائه شده است. این آیات بیانگر ضرورت ارزیابی دقیق و درست از دین و تکذیب سنتهای غلط و خرافاتی هستند که گاهی اوقات به نام دین ارائه میشوند.
| قُلْ یا قَوْمِ اعْمَلوا عَلیٰ مَکانَتِکُمْ | بگو: «ای قوم من، هرچه در توان دارید، انجام دهید، |
| اِنّى عامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمونَ | من نیز طبق وظیفه عمل میکنم، بزودی خواهید دانست |
| مَنْ تَکونُ لَهو عاقِبَهُ الدّارِ | عاقبت نیکوی آن سرا، برای کیست. |
| اِنَّهو لایُفْلِحُ الظّالِمونَ (135) | بیگمان ستمکاران، به اهداف خود دست نمییابند» |
| وَ جَعَلوا لِلّهِ مِمّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الْاَنْعامِ نَصیبًا | برای خدا، از آنچه خودش آفریده، از قبیل محصولات کشاورزی و چهارپایان، سهمی قرار دادند؛ |
| فَقالوا هٰذا لِلّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هٰذا لِشُرَکائِنا | با این خیال گفتند: «سهمی برای خدا، و سهمی برای بتهای ما» |
| فَما کانَ لِشُرَکائِهِمْ فَلا یَصِلُ اِلَى اللّهِ | ولی طبق عقایدشان، آنچه برای بتهایشان بود، به خدا نمیرسید؛ |
| وَ ما کانَ لِلّهِ فَهُوَ یَصِلُ اِلیٰ شُرَکائِهِمْ | و آنچه برای خدا بود، به بتهایشان میرسید. |
| ساءَ ما یَحْکُمونَ (136) | چه بد قضاوت میکنند |
| وَ کَذٰلِکَ زَیَّنَ لِکَثیرٍ مِنَ الْمُشْرِکینَ قَتْلَ اَوْلادِهِمْ شُرَکاؤُهُمْ لِیُرْدوهُمْ | و همینطور، آن معبودان دروغینشان، برای بسیاری ازمشرکان، قتل فرزندانشان را زیبا جلوه دادند تا آنان را بکُشند؛ |
| وَ لِیَلْبِسوا عَلَیْهِمْ دینَهُمْ | و آنها را در دینشان، بخاطر این افکار خرافی، به اشتباه اندازند. |
| وَ لَوْ شاءَ اللّهُ ما فَعَلوهُ | و البتّه اگر خدا میخواست چنین نمیکردند. |
| فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرونَ (137) | پس آنان را با همین دروغبافیها، رها کن |
| وَ قالوا هٰذِهى اَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا یَطْعَمُها اِلّا مَنْ نَشاءُ بِزَعْمِهِمْ | گمانِ خود را بیان کردند که: «استفاده از این چهار پایان و محصولات، ممنوع است، جز برای کسی که ما بخواهیم ! |
| وَ اَنْعامٌ حُرِّمَتْ ظُهورُها | و اینها چهارپایانی است که سوار شدن بر آنان حرام است |
| وَ اَنْعامٌ لایَذْکُرونَ اسْمَ اللّهِ عَلَیْهَا | و چهارپایانی دارند که هنگام ذبح، نام خدا را بر آنان نمیبرند»، |
| افْتِراءً عَلَیْهِ | همه این کارها، دروغ بستن به خدا است. |
| سَیَجْزیهِمْ بِما کانوا یَفْتَرونَ (138) | به زودی به سزای این دروغشان، آنها را کیفر میدهند |
| وَ قالوا ما فى بُطونِ هٰذِهِ الْاَنْعامِ | و گفتند: «خوردن آنچه در شکم این چهارپایان است، |
| خالِصَهٌ لِذُکورِنا | اگر زنده است، مخصوص مردان ماست؛ |
| وَ مُحَرَّمٌ عَلیٰ اَزْواجِنا | و بر همسران ما حرام شده است؛ |
| وَ اِنْ یَکُنْ مَیْتَهً فَهُمْ فیهِ شُرَکاءُ | ولی اگر جنین مرده باشد، همگی در آن شریکند». |
| سَیَجْزیهِمْ وَصْفَهُمْ | به زودی خدا بخاطر این توصیفشان، آنان را مجازات میکند؛ |
| اِنَّهو حَکیمٌ عَلیمٌ (139) | به یقین او بسیار حکیم و داناست |
| قَدْ خَسِرَ الَّذینَ قَتَلوا اَوْلادَهُمْ سَفَهًا بِغَیْرِ عِلْمٍ | به یقین زیان کردند کسانی که جاهلانه، فرزندان خود را کشتند؛ |
| وَ حَرَّموا ما رَزَقَهُمُ اللّهُ | و آنچه را خدا روزیشان کرده بر خود حرام نمودند؛ |
| افْتِراءً عَلَى اللّهِ | آنها سخنان دروغ، به خدا نسبت دادند؛ |
| قَدْ ضَلّوا وَ ما کانوا مُهْتَدینَ (140) | قطعاً گمراهند و راه به جایی نمیبرند. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- ستمکاران به خدا دروغ بستند. به زودی به سزای این دروغشان، آنها را کیفر میدهیم . کسانی که جاهلانه، فرزندان خود را کشتند، به یقین زیان کردند، آنچه را خدا روزیشان کرده بر خود حرام نمودند؛ آنها سخنان دروغ، به خدا نسبت دادند؛ قطعاً گمراهند و راه به جایی نمیبرند.
