| یا بَنى آدَمَ قَدْ اَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباسًا | ای فرزندان آدم، حقیقتاً بر شما لباسی را فرو فرستادیم، |
| یُوارى سَوْآتِکُمْ وَ ریشًا | که اندام جنسی شما را می‌پوشاند و مایه زینت شماست؛ |
| وَ لِباسُ التَّقْویٰ ذٰلِکَ خَیْرٌ | ولی لباس تقوا بهتر است؛ |
| ذٰلِکَ مِنْ آیاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرونَ (26) | این از نشانه‌های خداست، تا آنان متوجّه شوند[i] |
| یا بَنى آدَمَ لایَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطانُ | ای فرزندان آدم، مبادا شیطان شما را فریب دهد؛ |
| کَما اَخْرَجَ اَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّهِ | چنان‌که پدر و مادرتان را از آن باغ بهشتی بیرون کرد؛ |
| یَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِیُرِیَهُما سَوْآتِهِما | در حالیکه لباس آنها را می‌کَند تا زشتی‌هایشان را به آنان نشان دهد. |
| اِنَّهو یَراکُمْ هُوَ وَ قَبیلُهو مِنْ حَیْثُ لاتَرَوْنَهُمْ | او و افرادش شما را می‌بینند، از جایی که شما آنان را نمی‌بینید[ii]. |
| اِنّا جَعَلْنَا الشَّیاطینَ اَوْلِیاءَ لِلَّذینَ لا یُؤْمِنونَ (27) | ما شیاطین را دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی‌آورند |
| وَ اِذا فَعَلوا فاحِشَهً قالوا | و هر گاه، کار زشتی انجام دهند، گویند: |
| وَجَدْنا عَلَیْها آباءَنا وَ اللّهُ اَمَرَنا بِها | «پدرانمان چنین می‌کردند و خدا ما را به این کارها امر کرده» |
| قُلْ اِنَّ اللّهَ لایَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ | بگو: «قطعاً خدا به کار زشت امر نمی‌کند؛ |
| اَتَقولونَ عَلَى اللّهِ ما لاتَعْلَمونَ (28) | آیا آنچه را نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید؟» |
| قُلْ اَمَرَ رَبّى بِالْقِسْطِ | بگو: «خدای من، به عدالت فرمان داده است |
| وَ اَقیموا وُجوهَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ | و اینکه در هر عبادتگاهی، به خدا توجّه کنید [iii] |
| وَ ادْعوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ | و او را بخوانید درحالی که دین را برایش خالص کرده‌اید[iv] |
| کَما بَدَاَکُمْ تَعودونَ (29) | همان گونه که شما را پدید آورده، بازمی‌گردید» |
| فَریقًا هَدیٰ وَ فَریقًا حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلالَهُ | گروهی را هدایت کرد و گروهی سزاوار گمراهی شدند؛ |
| اِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّیاطینَ اَوْلِیاءَ مِنْ دونِ اللّهِ | زیرا آنان، شیاطین را به جای خدا به سرپرستی گرفتند |
| وَ یَحْسَبونَ اَنَّهُمْ مُهْتَدونَ (30) | و گمان می‌کنند که هدایت شده‌اند. |
