در این مقاله، سوره أعراف آیات 54 تا 58 از قرآن کریم را بررسی می‌کنیم. این آیات میان‌بری به درک عمیق‌تر از رابطه ما با خلقت جهان و خالق هستی است. در آیات مورد بحث، تأکید شده است که جهان و عناصر آن تحت فرمان خداوند هستند. آسمان‌ها، زمین، خورشید، ماه و ستارگان همه در خدمت پروردگار هستند. این آیات همچنین توجه ما را به اهمیت دعا، خوف و امید به خدا و رحمت بسیار او برای نیکوکاران جلب می‌کند. در ادامه، این آیات به زیبایی از قدرت خدا در ارسال بادها، تولید باران و رشد محصولات گیاهی یاد می‌کنند. سپس، این قدرت با زنده کردن مردگان مقایسه می‌شود. در نهایت، تأکید شده است که فراوانی و کیفیت محصولاتی که زمین بر می‌آورد، به اجازه خداوند و به شرایط خاک وابسته است. این آیات به معنای واقعی کلمه، یادآوری برای ماست تا به خدایی فکر کنیم که همه چیز را خلق کرده و کنترل می‌کند.
| اِنَّ رَبَّکُمُ اللّهُ اَلَّذى | همانا، صاحب اختیار شما، خدائی است که |
| خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ فى‌سِتَّهِ اَیّامٍ | آسمان‌ها و زمین را در شش دوره، آفرید و تکامل داد؛ |
| ثُمَّ اسْتَویٰ عَلَى الْعَرْشِ | سپس به اداره‌ی جهان پرداخت؛ |
| یُغْشِى اللَّیْلَ النَّهارَ | شب با تاریکی خود، روشنایی روز را میپوشاند، |
| یَطْلُبُهو حَثیثًا | در حالی که روز هم، شتابان، در پی شب است ؛ |
| وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجومَ مُسَخَّراتٍ بِاَمْرِهى | و خورشید و ماه و ستارگان، تحت فرمان او هستند؛ |
| اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْاَمْرُ | آگاه باشید که آفرینش و تدبیر امور آن، در اختیار اوست؛ |
| تَبارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ (54) | بلندمرتبه و پر برکت است اللّه، خدای جهانیان. [i] |
| اُدْعوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْیَهً | صاحب اختیار خود را -با تضرّع و التماس- در نهان بخوانید |
| اِنَّهو لایُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (55) | مسلّماً او، تجاوزکاران را دوست نمی‌دارد |
| وَ لا تُفْسِدوا فِى الْاَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها | در زمین پس از اصلاح آن به دست شایستگان ، فساد نکنید |
| وَ ادْعوهُ خَوْفًا وَ طَمَعًا | و نیز خدا را -با ترس و امید- بخوانید؛ |
| اِنَّ رَحْمَهَ اللّهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ (56) | چرا که واقعاً رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است |
| وَ هُوَ الَّذى یُرْسِلُ الرِّیاحَ | و او کسی است که بادها را می فرستد؛ |
| بُشْرًا بَیْنَ یَدَىْ رَحْمَتِهى | به عنوان بشارت دهنده ، پیش از باران رحمت خود؛ |
| حَتّیٰ اِذا اَقَلَّتْ سَحابًا ثِقالًا | تا هنگامی که باد، ابرهای سنگین را به همراه برداشت؛ |
| سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ | آن را به سوی زمینی که خشک و مرده است، راندیم؛ |
| فَاَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ | سپس از آن ابرها، باران را فرو فرستادیم؛ |
| فَاَخْرَجْنا بِه‌ى مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ | و به واسطه‌ی آن، انواع محصولات گیاهی را خارج کردیم ؛ |
| کَذٰلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتیٰ | به همین شکل هم، مردگان را بیرون می‌آوریم |
| لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرونَ (57) | تا متوجّه شوید |
| وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهو بِاِذْنِ رَبِّهى | و زمین مرغوب، گیاهانش را با اجازهی خدای خود، خارج می‌کند؛ |
| وَ الَّذى خَبُثَ لایَخْرُجُ اِلّا نَکِدًا | ولی از شوره زار، جز خاری ناچیز، خارج نمی‌شود؛ |
| کَذٰلِکَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ | این چنین، آیات را با روشهای مختلف بیان می‌کنیم |
| لِقَوْمٍ یَشْکُرونَ (58) | برای مردمی که اهل شکرگزاری هستند. |
[i] عالم خلق، تدریجی است و زمانمند، ولی «امر الهی» ناگهانی است و زمان ندارد، فقط عالم خلق برای ما قابل شناسایی می‌باشد.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
خوب است به شرطی که:
- همانا، صاحب اختیار شما، خدائی است که آسمان‌ها و زمین را در شش دوره، آفرید و تکامل داد؛ سپس به اداره‌ی جهان پرداخت؛ و خورشید و ماه و ستارگان، تحت فرمان او هستند؛ آگاه باشید که آفرینش و تدبیر امور آن، در اختیار اوست؛ بلندمرتبه و پر برکت است اللّه، خدای جهانیان. او را -با ترس و امید- بخوانید؛ چرا که واقعاً رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است
