در این مقاله، به بررسی سوره أعراف آیات 85 تا 93 خواهیم پرداخت. این آیات روایتگر سرگذشت قوم حضرت شعیب و پیام های آسمانی ای که او برای آنان ارائه کرده است، میباشند. حضرت شعیب، به عنوان یک رسول الهی، به مردم خود توصیه کرد که تنها خدا را بپرستند، در تعاملات اجتماعی و تجاری عدل و انصاف را رعایت کنند و پس از اصلاح در زمین، فساد نکنند. در این آیات، از توسل به ایمان، شکیبایی، توکل بر خدا، و ایستادگی در برابر فشارها برای تغییر دین و بازگشت به بتپرستی نیز یاد شده است. این آیات همچنین به پیامدهای سخت نادیده گرفتن این هشدارها و ایستادگی در برابر راه خدا میپردازند.
وَ اِلیٰ مَدْیَنَ اَخاهُمْ شُعَیْبًا | و به سوی مدین برادرشان «شعیب» را فرستادیم؛ |
قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلٰهٍ غَیْرُهو | گفت: «ای قوم من، خدا را بپرستید؛ هیچ خدایی جز او ندارید؛ |
قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ | همانا از جانب خدایتان دلیلی آشکار برای شما آمده؛ |
فَاَوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمیزانَ | بنابراین در پیمانه یا وزن کردن دقّت کامل داشته باشید؛ |
وَ لاتَبْخَسُوا النّاسَ اَشْیاءَهُمْ | و ارزش کار یا کالای مردم، را کم نکنید؛ |
وَ لاتُفْسِدوا فِى الْاَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها | و پس از اصلاح در زمین، فساد نکنید؛ |
ذٰلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (85) | این برایتان بهتر است، اگر مؤمنید |
وَ لا تَقْعُدوا بِکُلِّ صِراطٍ توعِدونَ | و بر سر هر راهی ننشینید تا مردم را تهدید کنید |
وَ تَصُدّونَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِهى | و کسی را که به خدا ایمان آورده، از راهش باز دارید |
وَ تَبْغونَها عِوَجًا | و آن را منحرف نشان دهید |
وَ اذْکُروا اِذْ کُنْتُمْ قَلیلًا فَکَثَّرَکُمْ | و یاد کنید زمانی که تعداد شما کم بود، پس شما را زیاد کرد |
وَ انْظُروا کَیْفَ کانَ عاقِبَهُ الْمُفْسِدینَ (86) | و بنگرید عاقبت افراد فاسد چگونه بوده است |
وَ اِنْ کانَ طائِفَهٌ مِنْکُمْ آمَنوا | و اگر گروهی از شما ایمان آوردند |
بِالَّذى اُرْسِلْتُ بِهى | به آنچه که من برای آن فرستاده شدهام، |
وَ طائِفَهٌ لَمْ یُؤْمِنوا | و گروهی ایمان نیاوردند، |
فَاصْبِروا حَتّیٰ یَحْکُمَ اللّهُ بَیْنَنا | پس شما مؤمنان، شکیبا باشید تا خدا میان ما داوری کند |
وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ (87) | که او از همهی داوران بهتر است» |
قالَ الْمَلَاُ الَّذینَ اسْتَکْبَروا مِنْ قَوْمِهى | سران متکبّر قومش، با تهدید گفتند: |
لَنُخْرِجَنَّکَ یا شُعَیْبُ | «ای شعیب، حتماً بیرون میکنیم تو را، |
وَ الَّذینَ آمَنوا مَعَکَ مِنْ قَرْیَتِنا | و نیز کسانی که به همراه تو ایمان آوردند، از شهرمان |
اَوْ لَتَعودُنَّ فى مِلَّتِنا | مگر اینکه به کیش و آئین بت پرستی ما بازگردید». |
قالَ اَوَ لَوْ کُنّا کارِهینَ (88) | شعیب گفت: «هرچند آن را نپسندیم ما را مجبور میکنید؟ |
قَدِ افْتَرَیْنا عَلَى اللّهِ کَذِبًا اِنْ عُدْنا فى مِلَّتِکُمْ | حقیقتاً به خدا دروغ بستهایم، اگر به کیش شما بازگردیم؛ |
بَعْدَ اِذْ نَجّانَا اللّهُ مِنْها | بعد از آنکه خدا، از آن نجاتمان داد؛ |
وَ ما یَکونُ لَنا اَنْ نَعودَ فیها | و ما حق نداریم به آئین شما بازگردیم؛ |
اِلّا اَنْ یَشاءَ اللّهُ رَبُّنا | جز اینکه اللّه، صاحب اختیار ما بخواهد؛ |
وَسِعَ رَبُّنا کُلَّ شَىْءٍ عِلْمًا | خدای ما، از نظر دانش، بر هر چیزی احاطه دارد. |
عَلَى اللّهِ تَوَکَّلْنا | فقط بر خدا توکّل کردهایم» |
رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ | آنگاه دعا کرد: «خدایا، بین ما و مردم، بخوبی داوری کن |
وَ اَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحینَ (89) | که تو بهترین راه گشایی» |
وَ قالَ الْمَلَاُ الَّذینَ کَفَروا مِنْ قَوْمِهى | سران کافر قومش به مردم گفتند: |
لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْبًا اِنَّکُمْ اِذًا لَخاسِرونَ (90) | «اگر از شعیب پیروی کنید، شما حتماً زیانکارید» |
فَاَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَهُ | در نتیجه، زمینلرزه مرگبار، گرفتارشان کرد |
فَاَصْبَحوا فى دارِهِمْ جاثِمینَ (91) | و در خانههایشان از پا در آمدند |
اَلَّذینَ کَذَّبوا شُعَیْبًا | کسانی که شعیب را دروغگو شمردند، چنان نابود شدند |
کَاَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیهَا | که گویی هرگز در آن خانهها سکونت نداشتند. |
اَلَّذینَ کَذَّبوا شُعَیْبًا کانوا هُمُ الْخاسِرینَ (92) | کسانی که سخنان شعیب را دروغ شمردند، زیانکار شدند |
فَتَوَلّیٰ عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ | شعیب هم به آنان پشت کرد و گفت: «ای قوم من، |
لَقَدْ اَبْلَغْتُکُمْ رِسالاتِ رَبّى | واقعاً پیامهای خدای خود را به شما رساندم |
وَ نَصَحْتُ لَکُمْ | و برای شما خیر خواهی کردم، |
فَکَیْفَ آسیٰ عَلیٰ قَوْمٍ کافِرینَ (93) | حال دیگر چرا بر گروهی کافر افسوس بخورم؟» |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- از جانب خدایتان دلیلی آشکار برای شما آمده؛ بنابراین در معاملات و قراردادها، دقّت کامل داشته باشید؛ و ارزش کار یا کالای مردم، را کم نکنید و پس از اصلاح در زمین، فساد نکنید این برایتان بهتر است، اگر مؤمنید و کسی را که به خدا ایمان آورده، از راهش باز ندارید و بنگرید عاقبت افراد فاسد چگونه بوده است