| وَلَمّا سَکَتَ عَنْ موسَى‌الْغَضَبُ اَخَذَ الْاَلْواحَ | هنگامی که خشم موسیٰ آرام شد، آن الواح را برداشت؛ |
| وَ فى نُسْخَتِها هُدًى وَ رَحْمَهٌ | همان الواحی که در نوشته ها‌ی آن، هدایت و رحمت بود |
| لِلَّذینَ هُمْ لِرَبِّهِمْ یَرْهَبونَ (154) | برای کسانی که از مجازات خدای خود می‌ترسیدند |
| وَاخْتارَ موسیٰ قَوْمَهو سَبْعینَ رَجُلًا لِمیقاتِنا | و موسیٰ از قومش، هفتاد مرد را، برای میعاد با ما برگزید |
| فَلَمّا اَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَهُ قالَ | آنگاه وقتی آن زمین‌لرزه، آنان را گرفتار کرد، موسیٰ گفت: |
| رَبِّ لَوْ شِئْتَ | «خدایا، کاش اگر می‌خواستی |
| اَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ اِیّایَ | همه آنها و مرا هلاک کنی، قبل از وعده می کردی. |
| اَتُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنّا | آیا ما را بخاطر آنچه مردم نادان، انجام دادند هلاک میکنی؟ |
| اِنْ هِیَ اِلّا فِتْنَتُکَ | این جز آزمون و امتحان تو نیست؛ |
| تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدى مَنْ تَشاءُ | با آن، هرکه را بخواهی گمراه، و هرکه را بخواهی هدایت میکنی. |
| اَنْتَ وَلِیُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا | تو صاحب اختیارمایی؛ پس ما را ببخش؛ و به ما رحم کن؛ |
| وَ اَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ (155) | و تو از همه‌ی آمرزندگان بهتری |
| وَاکْتُبْ لَنا فى هٰذِهِ الدُّنْیا حَسَنَهً وَ فِى الْـآخِرَهِ | در این دنیا و در آخرت، برای ما خوبی و نیکی مقرر نما |
| اِنّا هُدْنا اِلَیْکَ | که ما به سوی تو بازگشته‌ایم» |
| قالَ عَذابى اُصیبُ بِه‌ى مَنْ اَشاءُ | خداوند فرمود: «مجازاتم را به هر کس که بخواهم می‌رسانم |
| وَ رَحْمَتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ | و رحمتم همه چیز را فرا گرفته ، |
| فَسَاَکْتُبُها لِلَّذینَ یَتَّقونَ | به زودی رحمتم را شامل افرادی می‌کنم که تقوا داشته |
| وَ یُؤْتونَ الزَّکاهَ وَ الَّذینَ هُمْ‌بِآیاتِنا یُؤْمِنونَ (156) | و زکات می‌دهند و به آیات الهی ایمان دارند». |
