در این مقاله، به بررسی سوره أعراف آیات 179 تا 181 میپردازیم. این آیات به اهمیت توجه به اسماء الهی و عواقب غفلت از آن می پردازد. آیات مذکور اشاره دارد به آن دسته از موجودات – انسان و جن – که گرچه دارای حواس و استعداد فهم و درک هستند، اما از بهره بردن از آنها در راستای شناخت حقایق الهی غافلند و به همین دلیل، به چهارپایان و حتی از آنها گمراه تر تشبیه شده اند. در ادامه، بر اهمیت نام های خداوند و ضرورت استفاده از آنها در دعا و یاد خدا تاکید شده است. همچنین، در این آیات به انصاف و هدایت گروهی از بندگان نیز اشاره شده که با حق به داوری می پردازند. این مقاله به طور کامل به تبیین و تفسیر این آیات می پردازد.
«نیکوترین نامها» برای خداست؛ پس او را با آن نامها بخوانید؛
وَ ذَروا الَّذینَ یُلْحِدونَ فى اَسْمائِهى
و کسانی را که در مورد نامهای او، به بیراهه رفتهاند، رها کنید
سَیُجْزَوْنَ ما کانوا یَعْمَلونَ (180)
به زودی به سبب کارهایشان، کیفر میبینند
وَ مِمَّنْ خَلَقْنا اُمَّهٌ یَهْدونَ بِالْحَقِّ
و از میان کسانی که آفریدیم، گروهی به حق هدایت میکنند
وَ بِهى یَعْدِلونَ (181)
و به حق داوری مینمایند.
[i] غافلان چه کسانی هستند؟ کسانی که به «اسماءالحسنی» بی توجّه هستند.
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
دلهایی دارند که با آن نمیفهمند؛ چشمانی دارند که با آن حقایق را نمیبینند؛ گوشهایی دارند که با آن، سخن حق را، نمیشنوند؛ آنان، مانند چهارپایانند، بلکه گمراهتر؛ آنان، همان غافلان هستند . «نیکوترین نامها» برای خداست؛ پس او را با آن نام ها بخوانید؛