| یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا | ای کسانی که ایمان آورده‌اید: |
| اِذا لَقیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتوا | هرگاه با گروهی از دشمنان روبرو شدید، پایداری کنید |
| وَ اذْکُروا اللّهَ کَثیرًا لَعَلَّکُمْ تُفْلِحونَ (45) | و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید |
| وَ اَطیعُوا اللّهَ وَ رَسولَهو وَ لا تَنازَعوا | و از خدا و پیامبرش اطاعت کنید و با هم اختلاف نکنید |
| فَتَفْشَلوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُمْ | که سست می‌شوید و شکوه شما از بین می‌رود |
| وَ اصْبِروا اِنَّ اللّهَ مَعَ الصّابِرینَ (46) | و صبر داشته باشید که خدا با صابران است |
| وَ لاتَکونوا کَالَّذینَ | مانند آنان نباشید که |
| خَرَجوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَرًا وَ رِئاءَ النّاسِ | با سرمستی وخودنمایی، برای جنگ، از سرزمینشان بیرون آمدند |
| وَ یَصُدّونَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ | و بجای اطاعت، مردم را از راه خدا باز می‌داشتند؛ |
| وَ اللّهُ بِما یَعْمَلونَ مُحیطٌ (47) | البته خدا به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد؛ |
| وَ اِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ اَعْمالَهُمْ | هنگامی که شیطان اعمالشان را برای آنان جلوه داد |
| وَ قالَ لاغالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِنَ النّاسِ | و گفت: «امروز هیچ لشکری بر شما غلبه نمی‌یابد |
| وَ اِنّى جارٌ لَکُمْ | و من هم واقعاً پشت و پناه شما هستم» |
| فَلَمّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ | ولی هنگامی‌که آن دو لشگر رو در روی یکدیگر قرار گرفتند |
| نَکَصَ عَلیٰ عَقِبَیْهِ وَ قالَ اِنّى بَرىءٌ مِنْکُمْ | شیطان به عقب برگشت و گفت: «من از شما بیزارم، |
| اِنّى اَریٰ ما لاتَرَوْنَ | من چیزی می‌بینم، که شما نمی‌بینید، |
| اِنّى اَخافُ اللّهَ وَ اللّهُ شَدیدُ الْعِقابِ (48) | من از خدا می‌ترسم، و خداوند سخت‌کیفر است»[i] |
| اِذْ یَقولُ الْمُنافِقونَ وَ الَّذینَ فى قُلوبِهِمْ مَرَضٌ | یاد کن هنگامی‌که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: |
| غَرَّ هٰؤُلاءِ دینُهُمْ | «این مؤمنان به دین خود فریفته شده‌اند». |
| وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ فَاِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ (49) | هرکس بر خدا توکّل کند، بی‌تردید، خدا توانای حکیم است. |
