در این مقاله، به بررسی و ترجمه سوره أنفال آیات 50 تا 58 خواهیم پرداخت. این آیات، تصویری از کیفر و مجازات کافران ارائه می‌دهند، که به خاطر انکار و کفر خود، با عذاب سختی مواجه می‌شوند. این آیات نشان می‌دهند که خداوند برای اعمال کافران، مجازاتی اندیشیده است. در این بخش از سوره بر قوت و قدرت الهی، عدل و دانش خدا و همچنین نکوهش خیانت و دعوت به نیکوکاری تاکید می‌شود. در این آیات، خداوند به ما یادآوری می‌کند که هیچ ستمی بر بندگان روا نمی شود و هر مجازات یا نعمتی که برای آنها مقرر شده، نتیجه اعمال خود آنهاست. این آیات، همچنین به ما نشان می‌دهد که خداوند به خیانتکاران که پیمان‌های خود را می‌شکنند، علاقه ای ندارد.
| وَلَوْ تَریٰ اِذْ یَتَوَفَّى الَّذینَ کَفَرُوا الْمَلائِکَهُ | و اگر می‌دیدی آنگاه که فرشتگان، جانِ کافران را می‌گیرند، |
| یَضْرِبونَ وُجوهَهُمْ وَ اَدْبارَهُمْ | در حالی که بر صورت و بر پشتشان ضربه می‌زنند، |
| وَ ذوقوا عَذابَ الْحَریقِ (50) | و به آنها می‌گویند: «مجازات آتش سوزان را بچشید |
| ذٰلِکَ بِما قَدَّمَتْ اَیْدیکُمْ | این مجازات به سبب اعمالی است که قبلاً فرستاده اید |
| وَ اَنَّ اللّهَ لَیْسَ بِظَلّامٍ لِلْعَبیدِ (51) | و اینکه خدا هرگز ستمی بر بندگان نمی‌کند» |
| کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ | روش آنان همانند فرعونیان و گذشتگان آنهاست |
| کَفَروا بِآیاتِ اللّهِ | که به آیات خدا کفر ورزیدند، |
| فَاَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنوبِهِمْ | در نتیجه خدا آنان را گرفتارِ گناهانشان کرد. |
| اِنَّ اللّهَ قَوِیٌّ شَدیدُ الْعِقابِ (52) | مسلّماً خدا نیرومند و سخت‌کیفر است |
| ذٰلِکَ بِاَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِعْمَهً اَنْعَمَها عَلیٰ قَوْمٍ | زیرا وقتی خدا، نعمتی را به مردم بخشیده ، آن را تغییر نمی‌دهد، |
| حَتّیٰ یُغَیِّروا ما بِاَنْفُسِهِمْ | مگر آنکه آنان، خودشان را تغییر دهند؛ |
| وَ اَنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (53) | و خدا شنوا و داناست |
| کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ | روش آنان همانند روش فرعونیان و گذشتگان آنهاست |
| کَذَّبوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ | که آیات صاحب اختیار خود را دروغ شمردند |
| فَاَهْلَکْناهُمْ بِذُنوبِهِمْ | ما هم به سبب گناهانشان، آنان را هلاک کردیم |
| وَ اَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ کُلٌّ کانوا ظالِمینَ (54) | و فرعونیان را غرق نمودیم زیرا همگی ستمکار بودند |
| اِنَّ شَرَّ الدَّوابِّ عِنْدَ اللّهِ الَّذینَ کَفَروا | قطعاً بدترین جنبندگان نزد خداوند، کافران حق‌پوش هستند |
| فَهُمْ لایُؤْمِنونَ (55) | که در آینده هم ایمان نمی‌آورند |
| اَلَّذینَ عاهَدْتَ مِنْهُمْ | همان کسانی که از آنها پیمان گرفتی |
| ثُمَّ یَنْقُضونَ عَهْدَهُمْ فى کُلِّ مَرَّهٍ | ولی هر بار پیمانشان را می‌شکنند |
| وَ هُمْ لایَتَّقونَ (56) | و خویشتنداری نمی‌کنند |
| فَاِمّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِى الْحَرْبِ | پس اگر در جنگ بر آنان دست یافتی |
| فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ | به آنها حمله کن تا کسانی که پشت سرشان هستند، پراکنده شوند |
| لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرونَ (57) | و به قدرت شما توجّه یابند |
| وَ امّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَهً | و اگر از خیانت گروهی که با آنان پیمان بسته‌ای می‌ترسی |
| فَانْبِذْ اِلَیْهِمْ عَلیٰ سَواءٍ | پیمان را در وضعیتی مساوی و عادلانه، لغو کن؛ ولی پیمان نشکن |
| اِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْخائِنینَ (58) | زیرا خدا خیانتکاران را دوست نمی‌دارد. |
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
- این مجازات به سبب اعمالی است که قبلاً خودتان فرستادید و خدا هرگز ستمی بر بندگانش نمی‌کند
- وقتی خدا، نعمتی را به مردم بخشیده، آن را تغییر نمی‌دهد، مگر آنکه آنان، راه و روش خودشان را تغییر دهند؛ و خدا شنوا و داناست
