موضوع این مقاله سوره توبه آیات 23 تا 24 از قرآن مجید است که درباره قانون ولایت و دوستی با اهل ایمان سخن میگوید. در این آیات، خداوند متعال مؤمنان را از دوستی با کافران نهی میکند، حتی اگر آن کافران پدران و برادران خود مؤمن باشند. همچنین بیان میدارد که دوستی با کافران باعث ستم و گمراهی انسان میشود و انسان باید خدا و پیامبر و جهاد در راه خدا را بر هر چیز دیگری ترجیح دهد. باشد که این آموزه ها را سرلوحه زندگی خود قرار داده تا در دنیا و آخرت رستگار شویم.
یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا
ای کسانی که ایمان آوردهاید:
لا تَتَّخِذوا آباءَکُمْ وَ اِخْوانَکُمْ اَوْلِیاءَ
اَحَبَّ اِلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ وَ رَسولِهى وَ جِهادٍ فى سَبیلِهى
نزد شما، دوست داشتنیتر از خدا، پیامبر و جهاد در راه او میباشد
فَتَرَبَّصوا حَتّیٰ یَأْتِیَ اللّهُ بِاَمْرِهى
منتظر باشید تا خدا امر خویش را در کیفرِ شما بیاورد
وَ اللّهُ لایَهْدِى الْقَوْمَ الْفاسِقینَ (24)
و خدا مردم بدکار را هدایت نمیکند».
تعبیر این آیات در استخاره با قرآن
بد است، توجه داشته باشد:
اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و خاندانتان و اموالی که به دست آوردهاید و تجارتی که از کسادی آن میترسید و خانههایی که میپسندید و به آن دل خوش کرده اید، نزد شما، دوست داشتنیتر از خدا، پیامبر و جهاد در راه او میباشد منتظر باشید تا خدا امر خویش را در کیفرِ شما بیاورد و خدا مردم بدکار را هدایت نمیکند.