سوره توبه آیات 30 تا 32 – پیامبران و خوبان را در مقام خدایی نگذارید

این مقاله شامل بررسی سوره توبه آیات 30 تا 32 از قرآن کریم است. این آیات درباره اشتباه یهودیان و مسیحیان در الوهیت دادن به عزیر و عیسی (ع) و نیز گمراهی آنها در پرستش غیر خدا بحث می‌کند. این آیات توحید و یگانگی خدا را مورد تأکید قرار می‌دهند و کفر و شرک را محکوم می‌کنند. خواندن این مقاله برای درک بهتر مفاهیم ایمان و کفر و توحید در قرآن کریم مفید است.

وَ قالَتِ الْیَهودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللّهِیهودیان گفتند: «عُزَیر، پسر خداست»
وَ قالَتِ النَّصارَى الْمَسیحُ ابْنُ اللّهِو مسیحیان گفتند: «مسیح، پسر خداست»
ذٰلِکَ قَوْلُهُمْ بِاَفْواهِهِمْاین فقط سخن نادرست آنان است که به زبان آورند.
یُضاهِئونَ قَوْلَ الَّذینَ کَفَروا مِنْ قَبْلُو شبیه سخن کسانی است که قبلاً کافر شدند
قاتَلَهُمُ اللّهُ اَنّیٰ  یُؤْفَکونَ (30)‏خدا آنان را بکشد. به کجا منحرف می‌شوند؟
اِتَّخَذوا اَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ اَرْبابًا مِنْ دونِ اللّهِ وَ الْمَسیحَ ابْنَ مَرْیَمَآنان روحانیون یهودی و مسیحی، و نیز «مسیح» پسر مریم را به جای اللّه، صاحب اختیار خود فرض کردند؛
وَ ما اُمِروا اِلّا لِیَعْبُدوا اِلٰهًا واحِدًادر حالی که به آنان امر شده که فقط خدای یکتا را بپرستند؛
لا اِلٰهَ اِلّا هُوَ سُبْحانَهو عَمّا یُشْرِکونَ (31)‏خدایی جز او نیست، مُنزّه است از آنچه شریک او می‌کنند
یُریدونَ اَنْ یُطْفِئوا نورَ اللّهِ بِاَفْواهِهِمْمی‌خواهند که نور خدا را با دهان‌ خود خاموش کنند
وَ یَأْبَى اللّهُ اِلّا اَنْ یُتِمَّ نورَهوولی خدا، جز اینکه نورش را کامل کند، نمی‌خواهد
وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرونَ (32)‏هر چند منکرانِ حقیقت، دوست نداشته باشند.

تعبیر این آیات در استخاره با قرآن

بد است، توجه داشته باشد:

  • فقط خدای یکتا را بپرستند؛ خدایی جز او نیست، مُنزّه است از آنچه شریک او می‌کنند؛ می‌خواهند که نور خدا را با دهان‌ خود خاموش کنند ولی خدا، جز اینکه نورش را کامل کند، نمی‌خواهد هر چند منکرانِ حقیقت، دوست نداشته باشند. ‏

دسترسی سریع به سایر سوره ها و آیات قرآن

ترتیب نزول 5 / سوره مدنی / تعداد آیات 7

نقطه
Logo